Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007

Aνεμοδεικτης

Tου Θανου Oικονομοπουλου

Hμερομηνία δημοσίευσης: 30-11-07
KAΘHMEPINH

Το σκουπιδιάρικο του δήμου (Αγίας Παρασκευής – αλλά υποθέτουμε πως τα ίδια θα συμβαίνουν και σε άλλους αθηναϊκούς, και όχι μόνο, δήμους...), μόλις έχει αδειάσει δύο μεγάλους κάδους σκουπιδιών και προχωράει να αδειάσει λίγο πιο πάνω και ένα τρίτο. Η διαφορά του τελευταίου από τους προηγούμενους δύο, πως αυτός ήταν «μπλε», που πάει να πει «ανακύκλωσης»! Και κανονικά, θα ’πρεπε το περιεχόμενό του (γυαλιά, χαρτιά, συσκευασίες – όχι όμως οργανικά σκουπίδια) να το μαζέψει άλλο, χωριστό απορριμματοφόρο, που υποτίθεται ότι αδειάζει μόνο τους κάδους «ανακύκλωσης»! Ετσι, από περιέργεια κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και ρωτήσαμε τους εργάτες γιατί το κάνουν αυτό, καταργώντας στην πράξη την όποια προσπάθεια να... εκσυγχρονισθούμε ως λαός και να ξεχωρίσουμε τα «κοινά» σκουπίδια, από τα ανακυκλούμενα. «Δεν βαριέστε κύριε –μας απάντησαν– αν δείτε το περιεχόμενό τους, περιλαμβάνει από... λεμονόκουπες μέχρι ψαροκόκαλα! Κανείς δεν νοιάζεται να κάνει τον διαχωρισμό – βρίσκει κάδο και πετάει τις σακούλες του!».

Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα... Το ’χουμε συνήθιο να γκρινιάζουμε κάθε τρεις και λίγο «δεν υπάρχει κράτος» (ή «δεν κάνει τίποτα ο δήμαρχος!»), κουκουλώνοντας με αυτόν τον... βολικό τρόπο τις δικές μας και μεγάλες ευθύνες, ως πολίτες, για το γεγονός πως ζούμε σε μια αβίωτη πόλη, βρώμικη, με συνθήκες κυκλοφοριακού «εμφραγμαικές», με τσιμεντένια «κουτιά» για σπίτια, δίχως την παραμικρή αισθητική έγνοια αυτών που τα έφτιαξαν, αλλά και εκείνων που... αδιαφορούν και τα αγοράζουν!
Δηλώνουμε με μεγάλη ευκολία «ενεργοί οπαδοί» της ανακύκλωσης, θεωρητικά, αλλά στην πράξη, δεν πολυνοιαζόμαστε, ούτε μπαίνουμε στον κόπο να διαχωρίζουμε ανάλογα τα οικιακά σκουπίδια μας και να πετάμε τα προς ανακύκλωση στους ειδικούς μπλε κάδους – και από εκείνους που το επιχειρούν, τις περισσότερες φορές στον δρόμο... αλλάζουν γνώμη και πετάνε ό,τι να ’ναι στον όποιον να ’ναι πρώτο κάδο σκουπιδιών που θα βρουν μπροστά τους, με το «αιτιολογικό» έτοιμο «μα δεν υπάρχει μπλε κάδος κοντά...» – θα θέλαμε έναν τέτοιο έξω από κάθε εξώπορτα!

Βγάζουμε τα σκυλιά για την «ανάγκη» τους βόλτα στα πεζοδρόμια, αλλά ελάχιστοι είναι οι πραγματικοί εκείνοι ζωόφιλοι, που φροντίζουν τις ακαθαρσίες που αφήνουν πίσω τους τα ζώα, να τις μαζεύουν με ένα σκουπάκι, σε μια σακούλα, για να μην μετατρέπουμε δρόμους, πεζοδρόμια, πλατείες και πάρκα σε... ανοιχτά δημόσια αποχωρητήρια... Διαμαρτυρόμαστε για το γεγονός ότι η Αθήνα (γενικά, όχι ως διοικητικό όριο...) είναι από τις πιο βρώμικες πόλεις στην Ευρώπη, τα βάζουμε με τους δημοτικούς άρχοντες που «δεν κάνουν απολύτως τίποτε!», αλλά αυτό δεν μας αποτρέπει να αφήνουμε έξω από τα σπίτια μας παλιές... κουζίνες, θερμοσίφωνες, σπασμένες πολυθρόνες και κρεβάτια και κάθε είδους «μεγάλο αντικείμενο», επειδή η συνεννόηση με τον αρμόδιο δήμο να περάσει συγκεκριμένη μέρα να τα συλλέξει όλα αυτά «θέλει χρόνο – δεν μπορείς να βρεις άκρη...»!

Ούτε να πετάμε από το παράθυρο του αυτοκινήτου μας (ναι, ακόμη και στη Βασιλίσσης Σοφίας, όχι μόνο στην Εθνική!) το πλαστικό κυπελάκι που πίναμε καφέ ή το άδειο μπουκάλι νερού – συχνά μάλιστα, και να ανοίγουμε την πόρτα, σταματημένοι στο φανάρι της Τροχαίας, για να... αδειάσουμε το τασάκι από τις στάχτες των τσιγάρων. Τις στάχτες, γιατί τα αποτσίγαρα τα ’χουμε... πετάξει προηγουμένως!

Ως πεζοί, διαολοστέλνουμε, δικαίως, όλα αυτά τα «γαϊδούρια» που έχουν παρκάρει το Ι.Χ. τους πάνω στο πεζοδρόμιο, μην αφήνοντας τον στοιχειώδη χώρο για να περπατάει ο κοσμάκης – την άλλη στιγμή, όμως, ως ΙΧήδες, με το που θα βρούμε «θέση» (δεν πάει να είναι πάνω στο πεζοδρόμιο, δεν πάει να είναι ακριβώς πάνω στην ειδική «ράμπα» για τα άτομα με κινητικές αδυναμίες!) θα το «βολέψουμε το ρημάδι!», χωρίς τύψεις, «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς αιδώ...». Μια από τα ίδια με τα φοβερά... διπλο-τριπλοπαρκαρίσματα σε δρόμους (ακόμη και λεωφόρους!) με μεγάλη κυκλοφορία, μειώνοντας τις λωρίδες κυκλοφορίας σε... μισή, όλη κι όλη, με το συνακόλουθο κομφούζιο! Δε βαριέστε – τη δουλειά μας (πάντα «για μισό λεπτουδάκι, μόνο...»!) να κάνουμε και άσε τους άλλους να βουρλίζονται...

Αν είμαστε μαγαζάτορες, τον εφοδιασμό του καταστήματός μας θα τον κάνουμε την ώρα που «βολεύει» –εμάς ή συνηθέστερα τον προμηθευτή μας– χωρίς να δίνουμε δεκάρα για το ότι τα σταθμευμένα φορτηγά, στην πραγματικόητα αποκλείουν όλο τον δρόμο, δημιουργώντας τεράστιες ουρές και μποτιλιαρίματα – «επαγγελματίες είμαστε, τι διάολο, θες να μη φέρω εμπόρευμα;» Αν, όμως, είμαστε από αυτούς που υποφέρουμε από όλες τις καταστάσεις που περιγράψαμε, ξεχνώντας πως σε κάποια στιγμή κι εμείς υπήρξαμε οι «δημιουργοί» τους, την αντίδραση και το ανάθεμα το ’χουμε εύκολο – «αμ μήπως φταίνε μόνο αυτοί οι ασυνείδητοι; Πού είναι το κράτος να βάλει τάξη;»

Σωστό κι αυτό. Επαρκής αστυνόμευση και έλεγχος για την τήρηση και των στοιχειωδέστερων κανόνων, δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα και με την επίγνωση της βεβαίως ατιμωρησίας μας, όλοι μας «κάποτε» να γινόμαστε κι εμείς «γαϊδούρια» και «ασυνείδητοι»! Αν ξέραμε πως με το που πετάξουμε το άδειο κουτί από τα τσιγάρα μας στο πεζοδρόμιο, κάποιος δημοτικός ή κανονικός αστυνομικός θα μας έκοβε κι ένα τσουχτερό πρόστιμο, αν ήμασταν σίγουροι πως με το που καταλάβαμε με το Ι.Χ. μας χώρο πεζών, θα έμπαιναν την επόμενη στιγμή «δαγκάνες» και θα ’πρεπε να πληρώσουμε ένα τόνο χρήματα για να τις βγάλουν οι «αρμόδιοι», αν για το φορτηγό που ήρθε να ξεφορτώσει πράγματα πάνω στη Μιχαλακοπούλου, σε... διπλή σειρά, στις 12 το μεσημέρι, θα υποχρεωνόταν σε κλήση 1.000 ευρώ καταστηματάρχης αλλά και προμηθευτές, αν... αν... αν..., σίγουρα θα ζούσαμε σε μια πιο καθαρή, πιο ανθρώπινη, πιο βιώσιμη πόλη! Μόνο που τότε, η Αθήνα, θα ’πρεπει να ’χει 10 εκατομμύρια κατοίκους – τα πέντε που είμαστε και... άλλα πέντε για κάθε αστυνομικό πίσω από τον καθένα μας!

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2007

Δικαίωμα στην εργασία

Οι φοιτητές για ακόμα μια φορά βρίσκονται στούς δρόμους για να υπερασπιστούν το αγαθό της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.

‘Ενα αγαθό που πρέπει από όλους μας να προστατευτεί, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να βολευτούμε με την υπάρχουσα αρρωστημένη κατάσταση στην ανώτατη παιδεία και να αντιτεθούμε σε κάθε προοπτική αλλαγής.

Αφορμή για να γράψω αυτές τις σκέψεις μου στο blog στάθηκε ένα άλλο αίτημα των φοιτητών και των δύο κοινοβουλευτικών κομμάτων που υποστηρίζουν αυτές τις κινητοποιήσεις. Το αίτημα της μη εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας 36/2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών.

Στην επίσημη ιστοσελίδα του Κομμουνιστικού κόμματος, εκτός από την τόνωση του αγωνιστικού φρονίματος των φοιτητών ΑΕΙ/ΤΕΙ προκειμένου να συνεχίσουν τις διεκδικήσεις τους, διαβάζει κανείς και τα παρακάτω:

«Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που είναι σπουδαστές ή απόφοιτοι των διαφόρων ΚΕΣ δεν πρέπει να παγιδευτούν από την κυρίαρχη προπαγάνδα που προσπαθεί να πείσει ότι η οδηγία της Ε.Ε. και η εφαρμογή της από την κυβέρνηση γίνεται για το δικό τους καλό. Δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτα, γιατί ο στόχος είναι να κερδίσουν οι επιχειρηματίες και να υπονομευτούν συνολικά τα εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων».

Με λίγα λόγια, το Κομμουνιστικό κόμμα, το κατεξοχήν κόμμα υπεράσπισης του δικαιώματος του ανθρώπου στην εργασία, προβαίνει σε έναν διαχωρισμό ανάμεσα στους φοιτητές των ΑΕΙ/ΤΕΙ στους οποίους αναγνωρίζει το δικαίωμα να εργαστούν στο αντικείμενο που σπουδάσανε και στούς φοιτητές των ΚΕΣ που τους το αρνείται. Και όχι μόνο τους το αρνείται, αφού αντιτίθεται στην εναρμόνιση με την Ευρωπαική οδηγία που προβλέπει αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, αλλά τους αποτρέπει και από το να το διεκδικήσουν.

Δηλαδή με την λογική αυτή, χιλιάδες παιδιά λαικών οικογενειών που ξόδεψαν κάποια χρόνια και πολλά παραπάνω χρήματα σπουδάζοντας κάτι συγκεκριμένο βρίσκονται ανιδείκευτοι και εξαναγκασμένη να εργαστούν ως ανιδείκευτοι.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι κάτι τέτοιο οδηγεί σε διαχωρισμό και κατηγοριοποιήση της νεολαίας και σε καμμιά περίπτωση δεν εξυπηρετεί την κοινωνική πρόοδο. Όσον αφορά στον έλεγχο επιπέδου της εκπαίδευσης των ΚΕΣ και στην επιστημονική αρτιότητα των αποφοίτων τους αυτά έυκολα κρίνονται στην ελεύθερη αγορά. ΚΕΣ που δεν παρέχουν το κατάλληλο επίπεδο γνώσης θα απομονωθούν αφού οι απόφοιτοι τους δεν θα έχουν απορρόφηση από την αγορά.

Το ζήτημα όμως για πολλούς από αυτούς που διαμαρτύρονται δεν είναι αυτό. Όλοι γνωρίζουν ότι στον ιδιωτικό τομέα επιπλέει αυτός που αξίζει. Το όλο ζήτημα γίνεται για το «αραλίκη» του δημοσίου. Γιατί εκεί που π.χ μέχρι τώρα είχαμε 100 απόφοιτους οικονομολόγους από ΑΕΙ/ΤΕΙ να περιμένουν να διοριστούν, τώρα θα έχουμε και άλλους 50 από τα ΚΕΣ.
Για τον νεοέλληνα που έχει μάθει στο αραλίκη, την μίζα, την λαμογιά, το βόλεμα στο δημόσιο, το φακελάκι και τον ωχαδερφισμό, το πως θα βολευτεί στο δημόσιο φαίνεται να είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από το πως θα κάνουμε κάτι για να κάνουμε την παιδεία πιο αναταγωνιστική και πιο άρτια,.

Και βέβαια δεν υπερασπίζομαι ότι τα ΚΕΣ ή τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα αναβαθμίσουν το επίπεδο της παιδείας, θα μπορούσαν αλλά δεν θα το κάνουν, γιατί θα δημιουργηθούν με έναν καθαρά καιροσκοπικό τρόπο και θα αναγκαστούν να δράσουν μέσα σε ένα άρρωστο και σάπιο περιβάλλον. Σε ένα πέριβάλλον που κανείς δεν ενδιαφέρεται για την αληθινή πρόοδο της παιδείας και της επιστήμης αφού μεγαλύτερος και ιερότερος σκοπός είναι η κονόμα.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

Ντοκιμαντέρ για την 28η Οκτωβρίου 1940

Δύο ντοκιμαντέρ της τηλεόρασης του ΣΚΑΙ και του δημοσιογράφου Γιώργου Μαλούχου για την 28η Οκτωβρίου 1940 που προβλήθηκαν πέρσι τέτοια εποχή.

Επεισόδιο 1
http://www.skai.gr/master_avod.php?id=49390&cid=47668&bc=47668&lsc=1

Επεισόδιο 2
http://www.skai.gr/master_avod.php?id=49391&cid=47668&bc=47668&lsc=1

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2007

Το «ΟΧΙ» του Οκτώβρη και το «ΟΧΙ» του Απρίλη

Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου θα γιορτάστει για άλλη μια φορά αύριο με μεγαλοπρέπεια, με πομπόδεις παρελάσεις και βαρύγδουπες δηλώσεις από τους πολιτικούς παράγοντες για το μεγαλείο του ελληνισμού και της ελληνικής ανδρείας.

Σήμερα το μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου 1940 είναι πιό επίκαιρο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορική πορεία της πατρίδος μας και αυτό οφείλουν να το αντιληφθούν οι πολιτικοί αλλά και εμείς ο απλός κόσμος.

Το «ΟΧΙ» του Ιωάννη Μεταξά πρώτα και ολόκληρου του ελληνικού λαού στην συνέχεια, απέναντι σε αυτούς που θέλησαν να αμφισβητήσουν την εδαφική κυριαρχία της Ελλάδας και να προσβάλουν τα ιερά και τα όσια του ελληνικού έθνους πρέπει να αποτελέσει οδηγό για την σημερινή κυβέρνηση στην σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 2008 που θα συζητηθεί η ένταξη ή μη των Σκοπίων στην Ευρωαντλαντική συμμαχία.

Η αδιαλλαξία της κυβέρνησης των Σκοπίων και η άρνηση της για την εξέυρεση μιάς συμβιβαστικής κοινά αποδεκτής λύσης στο ζήτημα, πρέπει να αντιμετωπιστεί από την ελληνική πλευρά με πυγμή και αποφασιστικότητα. Καμμιά ονομασία που θα περιέχει μέσα τον όρο «Μακεδονία» δεν μπορεί να γίνει δεκτή από την ελληνική κυβέρνηση. Το δικαίωμα της αρνησικυρίας είναι εξασφαλισμένο και πρέπει να χρησιμοποιηθεί εφόσον η σκοπιανή κυβέρνηση διατηρήσει την αδιάλλακτη στάση της.

Όπως τότε, τον Οκτώβρη του 1940, η αποφασιστηκότητα του ελληνικού λαού να αντισταθεί σε αυτούς που προσπάθησαν να βεβηλώσουν τις αξίες του ήταν δεδομένη και διάχτυτη, έτσι και τώρα. Αυτή η αποφασιστηκότητα τότε ερμηνεύτηκε σωστά από έναν δικτάτορα, μένει να δούμε εάν αυτή η αποφασιστηκότητα μπορεί να ερμηνευτεί σωστά και από έναν δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2007

"Αλληλέγγυοι" στη καταπίεση των Κούρδων ;

H ΥΠ.ΕΞ. κα.Μπακογιάννη στην σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού Συνεργασίας Εύξεινου Πόντου δήλωσε ότι "δεν πρέπει να αφήσουμε μόνη της την Τουρκία στον αγώνα με την τρομοκρατία". Δηλαδή μήπως να υποστηρίξουμε την Τουρκία στην καταπίεση των Κούρδων της Τουρκίας και στον βομβαρδισμό των Κούρδων του Ιράκ;Βέβαια, πολιτικός είναι η ΥΠ.ΕΞ. και αυτή η δήλωση μπορεί να ενταχθεί στην αβροφροσύνη και στο κλίμα καλής γειτονίας που έχει επιβάλλει η υπερδύναμη.

Παρ'όλα αυτά, είναι σημαντικό ως λαός να έχουμε επίγνωση των πράξεων του γείτονά μας. Γιατί ό,τι κάνει σε αυτούς μπορεί να το κάνει και σε εμάς. Βλέπουμε λοιπόν την πλήρη αδιαφορία της Τουρκίας στις εκκλήσεις των Αμερικανών και -των υποτακτικών τους- Ευρωπαίων για ηρεμία και συνομιλίες, μεταξύ Τούρκων και Κούρδων. Με τους τελευταίους πλήρως εξοπλισμένους (με αμερικανικής προέλευσης σύγχρονο οπλισμό), το Αρμενικό ζήτημα να ανακινάται επικίνδυνα, το Ιράν να πλησιάζει στην υλοποίηση των πυρηνικών του στόχων και τις τιμές του πετρελαίου να ανεβαίνουν, η Τουρκία αποφάσισε ότι είναι καιρός να φανεί στρατηγικά στην ευρύτερη περιοχή, μετά από απουσία πολλών ετών.

Αυτό ήδη τις έχει αποφέρει ωφέλη στρατιωτικά και διπλωματικά με ΗΠΑ και Βρετανία. Με απειλές και μερικές στοχευμένες επιθέσεις έχει καταφέρει να στριμώξει τους Κούρδους διπλωματικά και να εκμαιεύσει εξοπλισμό αξίας 500 εκ. δολλαρίων από τις ΗΠΑ, μια στρατιωτική συμφωνία με την Εγγυήτρια του Κυπριακού,Αγγλία αλλά και δηλώσεις συμπαράστασης από πολλούς Ευρωπαίους πολιτικούς- εν μέσω πάντα νουθετήσεων για την καλή της συμπεριφορά. Για μία ακόμα φορά η Τουρκία συμπεριφέρεται όπως και η υπερδύναμη αλλά σε περιφερειακό επίπεδο,σχεδόν σαν ένα κωλόπαιδο. Και με τι καλύτερο από γλυκά και συμβουλές μπορείς να αντιμετωπίσεις έναν κωλοπαιδαρά στην γειτονιά σου;

Η κα.Μπακογιάννη σήμερα έπραξε ως πολιτικός και ακολούθησε το ρεύμα. Ο Ελληνικός λαός όμως, μία μέρα πριν την επέτειο της έναρξης του αντιφασιστικού αγώνα το 1940, πρέπει να σκεφτεί τους Κούρδους και το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση. Παρ'όλες τις ασχήμιες στις Ελληνικές πρεσβείες μετά την σχεδιασμένη σύλληψη του Οτσαλάν πριν από λίγα χρόνια, δεν παύουν να είναι ένα έθνος χωρίς κράτος. Κι όλα αυτά εξ'αιτίας των χειρισμών των Μεγάλων Δυνάμεων. Αυτών που κρατάνε την Κύπρο διαιρεμένη και αυτών που αιματοκύλισαν τα Βαλκάνια. Αυτών των ιδίων που μας καθορίζουν την εξωτερική πολιτική.

Οπότε ο μονόδρομος σε μία επίσημη πολιτική στήριξης των καταπιέσεων και των μαζικών επιθέσεων, είναι η έκφραση της λαικής αντίθεσης σε οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια της Τουρκίας έναντι των Κούρδων. Της ίδιας αυτής λαικής αντίθεσης που 67 χρόνια πριν, αντήχησε στο "ΟΧΙ" του λαού, κατά της Ιταλικής εισβολής!

Και ένας γρίφος για το τέλος...

Δήλωσε Αμερικανός αξιωματούχος του State Department ότι η εισβολή ενός κράτους σε ένα άλλο για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας μόνο προβλήματα φέρνει. Θυμάστε πρόσφατο παράδειγμα κατά το οποίο ο-η ίδιος/α αξιωματούχος είχε ταχθεί υπέρ κράτους το οποίο εισέβαλε ολοκληρωτικά σε γειτονικό κράτος με την αιτιολογία της συγκάλυψης τρομοκρατικών πράξεων στο έδαφός του; Για να μην παιδεύεστε πολύ,βρίσκεται στην ίδια ευρύτερη περιοχή όπως και το Ιράκ...

Μαθητικές παρελάσεις

Χαριτωμένο το έθιμο της παρέλασης δεν λέω. Καυτά κορίτσια, πολλά στραγάλια και ατελείωτοι πολιτικοί λόγοι στην πλατεία από τον παπά και τον δήμαρχο. Κάτι μεταξύ Κολοκοτρωνιτσίου και Δεληγιάννειου Παρθεναγωγείου δηλαδή. Υπάρχουν βέβαια αυτοί που αισθάνονται περήφανοι την μέρα της παρέλασης. Είτε αυτοί είναι γονείς και καμαρώνουν για το παιδί τους, είτε πολίτες των οποίων η εθνική υπερηφάνια εκφράζεται μέσα από την παρέλαση.

Εγώ προσωπικά βλέπω με αδιαφορία και γελάω όταν σκέφτομαι και τους εμπνευστές των παρελάσεων αλλά και τους συμμετέχοντες καθ'οιονδήποτε τρόπο. Θα γελούσα , ίσως, με τους εμπνευστές των, αν και αυτοί έχουν προ πολλού "χαιρετήσει",οι οποίοι στην εποχή τους ίσως και να μην είχαν άλλο τρόπο να εμπεδώσουν τον εθνικό χαρακτήρα και την αίσθηση της ομοιογένειας και συνέχειας του συνόλου των Ελλήνων πολιτών (δεκαετία του 1930). Αυτούς με τους οποίους γελώ όμως σήμερα είναι αυτοί οι πολιτικοί που εκφράζουν την άποψη της επιβολής ενός στρατιωτικού εθίμου σε ένα χώρο εκπαίδευσης που δεν προσφέρει τίποτα στους ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ. Οι οποίοι κυβερνώντες συν των τέκνων τους, θα μπορούσαν αν θέλουν να προσφέρουν, να καταταγούν στον στρατό, κι όχι να είναι σε γραφεία στην "παραμεθώριο" Κατεχάκη...

Τα παιδιά είναι όπως και να το δει κανείς οι χαμένοι της υπόθεσης! Χαμένες διδακτικές ώρες για τις πρόβες της παρέλασης,ανύπαρκτη αργία για αυτά,ώρες κούρασης περιμένοντας δοξολογίες,ομιλίες και αποβολές ή απουσίες για την μη συμμετοχή. Κυρίως όμως το γεγονός ότι μετά το πέρας αυτής της εκδήλωσης οι μαθητές δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τι έγινε πότε (π.χ. Κολοκοτρώνης με Γερμανούς) αποδεικνύει ότι όσοι πιστεύουν ότι οι μαθητικές παρελάσεις είναι ωφέλιμες για την ιστορική συνείδηση των μαθητών των ελληνικών σχολείων, εθελοτυφλούν! Η ιστορία ποτέ δεν μαθεύτηκε μέσα από παρελάσεις και λόγους δημάρχων. Μόνο μέσα από αυτόβουλη μελέτη και ελεύθερο και δημιουργικό πνεύμα κατανόησης των ιστορικών γεγονότων!

Οπότε τώρα εύλογα έρχεται το ερώτημα. Αν οι παρελάσεις δεν εξυπηρετούν τον σκοπό για τον οποίο καθιερώθηκαν, γιατί να διατηρηθούν; Ορισμένοι πιστεύουν ότι είναι μία χρήσιμη εμπειρία, άλλοι για να έχουν δικαιολογία για καφέ μετά την παρέλαση, μερικά παιδιά για να χάνουν μαθήματα (εντός αυτών κι εγώ) και άλλα παιδιά γιατί αισθάνονται εθνικά υπερήφανα όταν παρελαύνουν. Το ζήτημα όμως είναι ότι πέρα από την δημοκρατία πρέπει να σκεφτούμε την εκπαίδευση και την ελευθερία των παιδιών.

Το τελευταίο αναγνωρίζεται με υπουργική απόφαση, αλλά στην ουσία καταπατάται με την εφαρμογή πειθαρχικών μέτρων κατά όσων δεν ήθελαν να παρελάσουν. Προσωπικά δεν συμμετείχα και για αυτό δεν ανταμείφθηκα με 19 στο μάθημα της Γυμναστικής όπως άλλα παιδιά,μετά από απόφαση της γυμνάστριας. Ποσώς ενδιαφέρομαι! Απλώς ήθελα να τονίσω αυτά που δεν φαίνονται και δεν λέγονται εκτός των σχολείων. Όσο για την εκπαίδευση,θα προτιμούσα εκπαιδευτικές επισκέψεις σε χώρους όπου μπορεί να αναπτυχθεί και να καλλιεργηθεί η ιστορική συνείδηση. Εκδρομές σε σημεία που έγιναν σημαντικές μάχες ή πράξεις αντίστασης,επισκέψεις σε μουσεία και άλλες σχολικές εκδηλώσεις. Ορισμένα άλλα ερωτήματα μπορούν να τεθούν:

Και σε περίπτωση κατάργησης των μαθητικών παρελάσεων τι τις αναπληρώνει; Μα φυσικά οι στρατιωτικές παρελάσεις για όσους τις παρακολουθούν οι οποίες γίνονται ανά την Ελλάδα.

Και τι θα γίνει με αυτούς που θέλουν παρέλαση; Σε δημοκρατία ζούμε ας αφήσουμε τους μαθητές να επιλέγουν. Και σαν το καλύτερο μάθημα για την δημοκρατία, την υπεράσπιση της οποίας επικαλούνται πολλοί, μια επιλογή θα ήταν να αφήσουμε τα παιδιά να αποφασίσουν. Όποιο σχολείο ψηφίζει "κατά", ας μην κατεβαίνει για παρέλαση.

Κι αν αυτά τα παιδιά που θέλουν δεν μπορούν σε περίπτωση που η πλειοψηφία δεν θέλει; Για αυτά τα παιδιά μία είναι η λύση. Να ενσωματωθούν σε κάποιο σχολείο που θα κάνει παρέλαση,μόνο για την ημέρα της παρέλασης. Και για να αποφύγουμε αυτή την στοχοποίηση θα έπρεπε οι μαθητικές παρελάσεις αν συνεχίσουν να γίνονται, να διεξάγονται κάτω από την αιγίδα των δήμων με την επίβλεψη καθηγητών και με τις πρόβες να λαμβάνουν χώρα κατά το Σαββατοκύριακο,oύτως ώστε να αποφέυγονται οι χαμένες διδακτικές ώρες.

Εν περιλήψει, προσωπικά είμαι υπέρ της κατάργησης των μαθητικών παρελάσεων, έναν αναχρονιστικό, άχρηστο και χαβαλετζίδικο θεσμό ο οποίος και δεν εκπληρώνει κανένα εκπαιδευτικό σκοπό αλλά και έχει αρκετά μειονεκτήματα όπως προανέφερα (χαμένες διδακτικές ώρες,επιβολή κυρώσεων για μη εμφάνιση,κτλ). Στην θέση τους υπάρχουν πολλές πιο ουσιαστικές επιλογές για την μέρα μίας εθνικής επετείου (επισκέψεις,παρουσιάσεις εργασιών μαθητών,κ.α) για να τιμηθούν οι αγωνιστές και να θυμηθούν οι συνεχίστες αυτών των αγώνων γιατί έγιναν αυτές οι θυσίες.

Και για να μην αδικώ όσουν επιθυμούν την συνέχιση της παρέλασης,για τους δικούς τους λόγους, προτείνω όπως και πριν την πραγματικά ανεμπόδιστη και αβίαστη επιλογή των μαθητών, είτε ομαδικά (με ψηφοφορία), είτε ατομικά, χώρις κυρώσεις ή στιγματισμό, για το άν θα κάνουν ή όχι παρέλαση.


Ο κατά παράταξη βηματισμός έμπροσθεν των πολιτικών και των παπάδων δεν έκανε κανέναν Έλληνα. Μόνο ραγιά!

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Οι... εθνικές επιλογές που τα «έκαναν μούσκεμα»

Ο Κυριάκος Γιαννόπουλος είναι άνθρωπος που διατηρεί την αξιοπιστία του. Ακόμα κι όταν έχει να χειριστεί δύσκολα θέματα. Τέτοιο ήταν η πλημμύρα σε αίθουσες του Ολυμπιακού Σταδίου το βράδυ του Σαββάτου με τη νεροποντή. Το θέαμα ιλαρό. Τρεις καθαρίστριες με προτεταμένες τις σκούπες πάσχιζαν να διώξουν τα νερά. Ο διαιτητής Κασναφέρης στη σέντρα της... πισίνας επιχειρούσε να δει αν αναπηδά η μπάλα τη στιγμή που απλώς επέπλεε. Λίγα χρόνια πριν, στο πλαίσιο της λαμπερής διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, ο αρχιτέκτονας Καλατράβα είχε γονατίσει τον κρατικό προϋπολογισμό προκειμένου να κατασκευάσει το μεγαλοπρεπές στέγαστρο του Σταδίου, που από τότε φέρει το όνομά του. Φταίνε οι μοκέτες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου και δεν επέτρεψαν στο νερό να οδηγηθεί εκεί που έπρεπε, είπε ο διευθυντής του Ολυμπιακού Σταδίου Κυριάκος Γιαννόπουλος.

Γενικά, το έχουν οι διεθνείς πολίστες του παρελθόντος. Τα ίδια και χειρότερα έχει τραβήξει ο Τάσος Παπαναστασίου, διευθυντής των αθλητικών εγκαταστάσεων του Αγίου Κοσμά, που αναβαθμίστηκαν κι αυτές εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ο συμπαθής «πιλότος» αναγκάστηκε να βγει στα κανάλια και να τα «βάλει» με τα τηλεοπτικά πλάνα που έδειχναν εικόνες φθοράς και εγκατάλειψης. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι θα συμβεί στο ΟΑΚΑ μόλις η ΑΕΚ φτιάξει (της φτιάξουν) γήπεδο και εγκαταλείψει την Καλογρέζα. Θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Το ΟΑΚΑ δεν θα έχει τους στοιχειώδεις οικονομικούς πόρους για να συντηρηθεί.

Οπως δεν τους έχουν πλείστες όσες αθλητικές εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τώρα μαραζώνουν περιμένοντας πότε η περιβόητη Εταιρεία Ολυμπιακών Ακινήτων θα τους νοικιάσει σε ιδιώτες για να γίνουν χώροι συναυλιών, αχανή μπαρ, εστιατόρια ή λούνα παρκ. Φυλλομετρώντας κάθε μέρα δεκάδες τίτλους εφημερίδων και περιοδικών ουδέποτε διαπίστωσα ότι μας λείπουν μπαράκια, εστιατόρια και νυχτερινά μαγαζιά. Και πριν και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες εκείνο που όλοι φωνάζουν ότι λείπει είναι οι αθλητικοί χώροι. Με μια διαφορά. Χώροι για να αθλούμαστε, όχι για να παρακολουθούμε άλλους να αθλούνται. Το μέγα έγκλημα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες -πέρα από την ίδια την ανάληψη της διοργάνωσής τους- είναι ότι σπαταλήθηκαν δισεκατομμύρια ευρώ για αθλητικές εγκαταστάσεις με υπέρογκο κόστος κατασκευής και συντήρησης. Γνωστό ήταν από την αρχή πως η απόσβεση και η συντήρησή τους δεν θα μπορούσαν να προέλθουν από τους αθλητές και τις αθλήτριες που θα έμπαιναν μέσα για να προπονηθούν και να αγωνιστούν. Ομως μπροστά στο εθνικό θέμα, που ήταν η πετυχημένη διεξαγωγή, κανείς δεν σκέφθηκε τον αθλητισμό. Αυτός ήταν και παραμένει ένα επιμέρους παράγωγο των πολιτικών επιλογών. Την ώρα που τρεις σκούπες και τρεις καθαρίστριες πάσχιζαν να σώσουν τη βρεγμένη υπόληψη του ΟΑΚΑ, φαινόταν καθαρά πόσο μούσκεμα είχαν γίνει οι πολιτικές επιλογές που γυαλίζουν στο μάτι και τσακίζουν στην τσέπη.

Οπως συνήθως γίνεται με ό,τι η εξουσία βαφτίζει εθνική επιλογή.

(SportDay / Γιώργος Χελάκης / 24.10.07)

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007

Η ΝΑΤΟΚΕΜΑΛΙΚΗ ΣΥΜΜΩΡΙΑ ΤΗΣ «ΙΣΤΟΡΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Κατ’ αυτό το δίσεκτο, λοιπόν, δυσώνυμον διδακτικό έτος 2006-2007, μια «Ιστορία» φθονουργός, φονουργός και αλάστωρ της αληθινής Ιστορίας μας, ρύπανε και βίασε τα δωδεκάχρονα παιδιά μας της ΣΤ’ του Δημοτικού...
Η Ύβρις. Η απόλυτη Ύβρις.


Δανείζομαι την παραπάνω παράγραφο από τις πρώτες σελίδες του τελευταίου βιβλίου του Καθηγητή κ. Ζουράρι με τίτλο ''ΒΕΒΗΛΑ ΚΙΒΔΗΛΑ ΣΚΥΒΑΛΑ ή Η ΝΑΤΟΚΕΜΑΛΙΚΗ ΣΥΜΜΩΡΙΑ ΤΗΣ «ΙΣΤΟΡΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ'' που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ''ΑΡΜΟΣ'', στο οποίο παραθέτει σειρά από άρθρα του στην εφημερίδα ''Μακεδονία'' σχετικά με το νέο βιβλίο Ιστορίας ή «Ιστορίας» όπως ο ίδιος γράφει της ΣΤ΄ δημοτικού που έχει προκαλέσει σειρά αντιδράσεων και συζητήσεων.

Στο βιβλίο του ο Καθηγητής Ζουράρις δεν μένει σε μιά επιφανειακή κριτική του βιβλίου, δεν στέκεται μόνον στα σημεία που έχουν χιλιοσυζητηθεί σε τηλεοπτικά δελτία και έχουν χιλιοαναλυθεί σε άρθρα. Κάνει μια βαθύτερη ανάλυση των υποσυνείδητων μυνημάτων που το βιβλίο προσπάθεί, σύμφωνα με τον ίδιο, να περάσει στους νεαρούς μαθητές και κατηγορεί ευθέως τους συγραφείς αυτού του «ανούσιου κουρελουργήματος» όπως ο ίδιος αποκαλέι το βιβλίο, ως «Νατοκεμαλικά ρινίσματα» που έχουν υποτέλεια στο CDRSEE (Κέντρο για την Δημοκρατία και την Συμφιλίωση στην Νότιο-ανατολική Ευρώπη) ή σύμφωνα με τον Καθηγητή, υποκατάστημα του ΝΑΤΟ και της νεοεποχήτικης Νέας Τάξης του Αμερικανικού ολοκληρωτισμού και έχουν ως μόνο στόχο τον αφελληνισμό των νέων γενιών.

Ο Καθηγητής Ζουράρις, γνωστός για τον εχμυρό λόγο του, κατηγόρει ευθέως τους συγραφείς του βιβλίου, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων χρησιμοποιώντας βαριές εκφράσεις, πολλές φορές και επί προσωπικού. Αξίζει όμως κανείς να σταθεί στις παρατηρήσεις του Καθηγητή σχετικά με τα υποσυνείδητα μυνήματα που η συγραφική ομάδα προσπαθεί να περάσει στους μαθητές μέσω του βιβλίου. Παρακάτω παραθέτω αυτολεξεί κάποιες από τις παρατηρήσεις του Καθηγητή.

α) Στην σελίδα 94 το βιβλίο αναφέρει: «Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει εδάφη της Μακεδονίας και της Ηπείρου...Ο ελληνικός στόλος καταλαμβάνει επίσης πολλά νησιά του ανατολικού Αιγαίου»!!! Δεν απελευθερώνει.
Υπάρχει διττόν εδώ το έγκλημα!!! Πρώτον, βεβαίως, ο βιασμός που διαπράττει ο εσμός των δυσσεβών εις βάρος της ψυχούλας των παιδιών μας: αν δεν είναι εγκαιροφλεγής ο δάσκαλος ή η οικογένεια, τα αθώα δωδεκάχρονα θύματα του βιβλίου θα πιστέψουν ότι η Ελλάδα έκανε επιθετικό πόλεμο! Και κατέλαβε τους τόπους αυτούς, δεν τους απελευθέρωσε από βαρειά δουλεία αιώνων!
Κατηγορεί επίσης τους συγραφείς, χαρακτηρίζοντας τους «ημιεγγράμματους» και «ημιαναλφάβητους», ότι αγνοούν το πολιτικό και νομικό βάρος που έχουν οι λέξεις στις διεθνείς και διακρατικές σχέσεις.


β) Στην σελίδα 121 του κουρελουργήματος, η αλάστωρ συμμωρία διαπράττει , με τον νατοκεμαλικό της ραγιαδισμό, την μέγιστην μειοδοσίαν ως εσχάτην προδοσίαν: τα δωδεκάχρονα παιδιά μας διαβάζουν τρίς, τρείς φορές, την «διχοτόμηση της Κύπρου» (sic!).
Οι θεραπαινίδες αυτές της τουρκικής εισβολής και κατοχής προσποιούνται πως αγνοούν ή – λόγω αγραμματοσύνης – όντως αγνοούν (!) πως, κανένα ψήφισμα από όλα τα καταδικαστικά κατά της Τουρκίας, στόν ΟΗΕ, ναι, κανένα, δεν μιλά για «διχοτόμηση»! Όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ καταδικάζουν «την εισβολή και την κατοχή», που διέπραξε και εξακολουθεί να πράττει η Τουρκία, εις βάρος της Κύπρου. Και όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ καλούν την Τουρκία να άρει την κατοχή της Βόρειας Κύπρου, αποσύρουσα τα στρατεύματα κατοχής! Αυτή είναι η μόνη επίσημη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, και όλου του <<πεπολιτισμένου κόσμου>>, του απολίτιστου ΝΑΤΟ συμπεριλαμβανομένου.


γ) «Οι Έλληνες, το 1940-41, απομακρύνουν τα ιταλικά στρατεύματα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα», (σελίδα 109, Ιστορία ΣΤ’ δημοτικού)
Οι Έλληνες, λοιπόν, το 1940-41 «απομακρύνουν» τα ιταλικά στρατεύματα. Πως; Μέ τηλεβόα ή μέ τηλεβόλα; Μέ εντομοαπωθητικό, ίσως; Μέ του βιβλίου της έκτης του Δημοτικού την αεροθυμία η με «αέρα», «αέρα», «αέρα»; Ανάμεσα στα ρήματα, τα χιλιάδες, τα «απομακρύνσεως σημαντικά» και τα του πολέμου ενδεικτικά, ναί, αυτό τό «απομακρύνουν» διάλεξαν τέσσερις ερίγδουποι εμπειρογνώμονες του Παιδαγωγικού (;) Ινστιτούτου (;) του Υπουργείου Παιδείας (;) και το ενέκριναν τρείς «κριτές-αξιολογητές» - φωστήρες του καθ’ ημάς γνόφου της εισαγόμενης αγνωσίας.


δ) «Στις 27 Αυγούστου του 1922 ο τουρκικός στρατός μπάινει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι, προσπαθώντας να μπούν στα πλοία...» (Ιστορία ΣΤ’ δημοτικού, σελίδα 100).
Άι σιχτίρ...όπως θα έλεγε και ο Κεμάλ, ο οποίος, ουδαμού τού ρυπαρογραφήματος αυτού αναφέρεται όπως η έρευνα και η επιστήμη έχει αποφανθεί οριστικώς περί αυτού, δηλαδή ως ο γενοκτόνος τού Μικρασιατικού Ελληνισμού. ΄Ωστε έτσι, γιά τούς φωστήρες και για την αρχιφωστήρα του κοπροδόχου αυτού αγλα΄ί΄σματος , οι Έλληνες, στις 27 Αυγούστου του 1922, εκεί, στην τριών χιλιάδων ετών αποβάθρα της ελληνικής Σμύρνης, «συνωστίζονται», για να πάνε Αργοσαρωνικό -μπλούμ και τούμπαλιν. Μ΄αυτό το «συνωστίζονται» το Υπουργρείο Παιδείας βρίζει τον παππού μου, την γιαγιά μου, την μητέρα μου, πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής. Μ’ αυτό το εμετικό «συνωστίζονται» πέντε εκατομμύρια Ελλήνων, που είμαστε απόγονοι τών σφαγιασθέντων από τούς Τούρκους, νοιώθουμε στα σπλάχνα μας μέσα ότι το Υπουργείο Παιδείας καθυβρίζει την ιερή μνήμη των αδικοχαμένων.


ε) «Ένοπλη αντίσταση θεωρείται και η δράση των κλεφτών. Οι κλέφτες συγκροτούν ένοπλες ομάδες, κάνουν επιθέσεις... σε κρατικούς αξιωματούχους..., αρπάζοντας χρήματα, όπλα και τρόφιμα». (Ιστορία ΣΤ’ δημοτικού, σελίδα 32)
Το Κλέφτες είναι με μικρό κάπα! «Θεωρείται» ένοπλη αντίσταση «καί» η δράση των Κλεφτών πάλι με μικρό κάπα! «Οι κλέφτες κάνουν επιθέσεις σε ‘κρατικούς αξιωματούχους’»!!! Η απόλυτη βλακεία, η δυσανάβατος υποκρισία, η κραυγαλέα ανεπιστημοσύνη! Ώστε έτσι, ωρέ συνοικιακοί επιστήμονες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου! Δηλαδη, χωρίς να αναφέρετε εσείς την φύση των κρατικών αξιωματούχων, εάν δηλαδή είναι Τούρκοι ή Έλληνες ή αξιωματούχοι του ΟΗΕ. Αναφέρεται από το γελοίο επιστημονικό σας πόνημα ότι έτσι, «κλέφτες», επιτίθενται σε «κρατικούς αξιωματούχους». Με άλλα λόγια, κρυμμένα δικά σας και επονείδιστα, οι «κρατικοί αξιωματούχοι», ναι, αυτοί είναι οι Νόμιμοι κρατικοί αξιωματούχοι! Οι Τούρκοι αγάδες της τουρκοκρατίας νόμιμοι! Και επομένως οι Κλέφτες είναι κλέφτες, κοινοί κλέφτες.

στ) Ένα ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου αναφέρεται αναλυτικά στην αγωνιώδη προσπάθεια της συγγραφικής ομάδας του βιβλίου να προσδώσει στοιχεία φεμινιστικής επανάστασης στην Επανάσταση του 1821. Αναλυτικότερα, αναφέρει δεκάδες σημεία μέσα στο βιβλίο στα οποία άνδρες ήρωες της Επανάστασης όπως ο Διάκος, ο Ανδρούτσος και ο Καραισκάκης εξομοιώνονται με γυναίκες των οποίων η δράση και η προσφορά σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με την δράση των παραπάνω ανδρών. Επίσης σημειώνει ότι η προβολή των ηρώων μέσω των συνημμένων φωτογραφιών είναι δυσανάλογη και εξυπηρετεί στην δημιουργία μιας λανθασμένης εντύπωσης σχετικά με τους ήρωες της Επαναστάσεως. Η ίδια προσπάθεια, σύμφωνα με τον καθηγητή Ζουράρι, παρατηρείται και στην προβολή του πνευματικού κόσμου του 19ου αιώνα, όταν ο Διονύσιος Σολωμός, ο Κωστής Παλαμάς, ο Γεώργιος Βιζυηνός και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης εξομοιώνονται με την Ελισάβετ Μαρτινέγκου και τν Καλλιρόη Παρέν. Η όλη αυτή παραποίηση της ιστορίας σύμφωνα με τον κ. Ζουράρι εξυπηρετεί το politically correct που επιτάσσεται από το ΝΑΤΟ, εξυπήρετει μια προσπάθεια να ανάδειχθεί η ισότητα των δύο φίλων πλαστογραφώντας τα ιστορικά δεδομένα. Η γελοιοποίηση του όλου εγχειρήματος της συγραφικής ομάδας παρατηρείται σε πολλά σημεία του βιβλίου, όταν εκτός από το αρσενικό ουσιαστικό χρησιμοποιείται και το θηλυκό. Έτσι σε διάφορα σημεία διαβάζουμε τις παρακάτω κουραστικές φράσεις: «ο/η δάσκαλος/α εκπαιδέυει τους/τις ικανότερους/ες μαθητές/τριες και αυτοί/ες τους/τις υπόλοιπους/ες μαθητές/τριες.»

ζ) Τελευταία αξίζει να σημειώθει η απέχθεια της «ψευτοπροοδευτικής» συγραφικής ομάδας, όπως την αποκάλεσε ο Μίκης Θεοδωράκης, να αναφερθεί σε κάθετι Εθνικό, στην προσπάθεια της να ενισχύσει μια ψευτόδιεθνιστική άποψη. Εντύπωση προκαλέι ότι στο εξώφυλλο του βιβλίου το Υπουργείο δεν αναγράφεται ως Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων όπως είναι η ονομασία του και όπως αναγράφεται σε όλα τα άλλα βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, αλλά αναγράφεται ως Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Η απόφαση της νέας ηγεσίας του Υπουργέιου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για την απόσυρση του βιβλίου ήταν επιβεβλημένη και αναγκαία. Η πλειοψηφία του απλού και του πνευματικού κόσμου ήταν εξ’ αρχής αντίθετη με το βιβλίο και ασφαλώς αυτή η πλειοψηφία δεν ανήκει στην ακροδεξιά όπως θέλει να ισχυρίζεται η κυρία Ρεπούση. Η Ακαδημία Αθηνών δεν αποτελείται από ακροδεξιούς και φασίστες, ο Μικής Θεοδωράκης δεν είναι ακροδεξιός, ο Ζουράρις δεν έιναι φασίστας και η ηγεσία του ΚΚΕ που από την αρχή αντέδρασε στο περιεχόμενο του βιβλίου προφανώς και δεν είναι ακροδεξιοί.

Ο Καθηγητής Ζουράρις πολύ έυστοχα μέσα στο βιβλίο του παρατηρεί πως η νέα μορφή φασισμού που έχεις ως στόχο την ισοπέδωση των ιδαιτεροτήτων του κάθε έθνους με σκοιπό την δημιουργία μαζών χωρίς εθνική υπόσταση και συνείδηση, βρίσκει του εκφραστές της σε άτομα του ψευτοπροοδευτικού χώρου. Πολύ εύστοχα επίσης σημειώνει πως όλες οι προοδευτικές δυνάμεις αυτής της χώρας στούς αγώνες που δώσαν κατά την πορεία της Ελλάδος μέσα στην ιστορία είχαν ώς επίκεντρο την εθνική συνείδηση.

Η ανάγκη για αρμονική συμβίωση των λαών είναι επιβεβλημένη, αλλά σε καμμιά περίπτωση το εγχείρημα αυτό δεν πρέπει να στηρίζεται στην λήθη και στην πλαστογράφηση της ιστορίας του κάθε έθνους.

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Μπλε και πράσινοι κόκοι..!


Είναι αλήθεια λοιπόν! Είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί κανείς να την αρνηθεί! Από τους 9.888.000 Έλληνες ψηφοφόρους το 80% ψήφισε πάλι μπλε και πράσινους κόκκους. Δηλαδή, 8 στους 10 Έλληνες που σηκώθηκαν και πήγαν στα εκλογικά κέντρα για να ψηφίσουν επέλεξαν ARIEL και πάλι. Είναι δυνατόν να μην φοβάμαι πια ότι θα μας καθαρίσουν;

Αλλά δεν πειράζει..Αυτοί είμαστε αυτοί μας αξίζουν.Τι κι αν 49 κατασκευαστές κοινωνιών συνιστούν SKIP..Εμείς είμαστε ΈΛΛΗΝΕΣ ΡΕΕΕΕΕΕ..!

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007

Ίδια κόμματα, ίδιοι εκβιασμοί


Σε συνέχεια του προηγούμενου post και προς επιβεβαίωση των γραφομένων έρχεται η εξής φράση του Γ.Παπανδρέου,την οποία σήμερα τα φιλικά έντυπα απέκρυψαν.Αυτή λοιπόν είναι ως εξής: "ΠΑΣΟΚ ή Δεξιά".

Ένα δίλημμα που δείχνει την αγωνία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να αποκόψουν της απώλειες τους μετά το κύμα οργής που ξεσηκώθηκε εναντίον τους,άπαξ και σβήσαν οι φωτιές. Η μεν ΝΔ με την απειλή του χάους προσπαθεί να στερήσει την είσοδο του Καρατζαφέρη στην Βουλή και το δε ΠΑΣΟΚ με τον "μπαμπούλα" της Δεξιάς του '60,να μην χάσει από τα αριστερά κόμματα. Καμία από τις απειλές δεν αληθεύει.

Η ταύτιση των πολωτικών θέσεων των δύο μεγάλων, δείχνει αφενός πόσο θέλει να κρατηθει στην εξουσία ο Κωστάκης και η ΝΔ (έχοντας απαντήσει οτι είναι 51 και δεν σκοπεύει να συνταξιοδοτηθεί) και αφετέρου πόσο αντιδημοκρατικό κόμμα είναι το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ενώ δείχνει ότι κάνει μαζική δημοκρατία στην βάση,έρχεται και εκβιάζει την ψήφο ανθρώπων που τυχόν θα ψήφιζαν κάποιο αριστερό κόμμα,προβάλλοντας εαυτό ως το μόνο αντίπαλο της Δεξιάς.

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι αντίπαλος με τη ΝΔ μόνο στην κατάχρηση δημοσίου χρήματος, στην διαφθορά, στις παρατυπίες και στον ευτελισμό των ηθών, πολιτικών και μη. Όλα τα άλλα περί "χάους" και "Δεξιάς", εντάσσονται στο γενικότερο κλίμα υστερίας που προσπαθούν να επιβάλλουν τα πανικοβλημένα κόμματα. Ας τους δώσουμε αυτό που τους αξίζει λοιπόν.Καινούργιες εκλογές(αν και δεν ξέρω κατά πόσο μας συμφέρει με τόσα που τρώνε από τις επιδοτήσεις...)!

Γιατί έτσι μας αρέσει

Για να αμβλύνω λίγο το προεκλογικό κλίμα που επικρατεί στο γνωμολόγιο ανεβάζω ένα βίντεο που δείχνει γιατί μας αρέσει (μερικές φορές)που είμαστε Έλληνες..!

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

Αυτοδυναμία ή ακυβερνησία;

Ένα ερώτημα με την ίδια απάντηση. Τίποτα από τα δύο. Αυτό βέβαια σε ένα οργανωμένο κράτος όπου οι δομές λειτουργούν και ο λαός ψηφίζει με κριτήριο το συμφέρον του κράτους και των δομών αυτών που το καθιστούν οντότητα (οικονομία,διοίκηση,ασφάλεια,κ.α.). Η Ελλάδα όμως δεν ανήκει σε αυτό το γκρουπάκι των οργανωμένων κρατών.

Οι Έλληνες δεν χρειαζόμαστε δουλειά για να πάμε μπροστά. Μόνο συνθήματα και φανφαρονισμούς. Κι επειδή αυτό το γνωρίζουν οι εικονοπλάστες των διαχειριστών Κ.Κ. και Γ.Π. μας το πλασάρουν. Υπόγεια όμως κι αφού φτιάχτηκε ο νέος εκλογικός νόμος,τα κόμματα είδαν το πρόβλημα της μη αυτοδυναμίας. Ήρθαν και οι άτιμες οι φωτιές και τους βάλαν σε περισυλλογή.

-"Τώρα τι θα τους πούμε για να βγάλουμε αυτοδυναμία;"
-"Ας πούμε ότι θα επέλθει ακυβερνησία"

Σε αυτό το φανταστικό διάλογο των ίματζ μέικερς υπάρχουν δύο άτοπα. Το πρώτο είναι ότι χωρίς αυτοδυναμία δεν επέρχεται ακυβερνησία.Αυτό στα άλλα κράτη. Το δεύτερο, απαραίτητο συμπλήρωμα του πρώτου,είναι η φράση "θα επέλθει". Είμαι σίγουρος ότι θα τους ξέφυγε...Γιατί αυτό ΗΔΗ συμβαίνει στο κράτος αυτό(στα άλλα κράτη το διορθώσαν).

Η αυτοδυναμία, λοιπόν, είναι απαραίτητο συστατικό για ισχυρές κυβερνήσεις σε αυτό τον τόπο.όπως είπε λοιπόν ο κ.Σουφλιάς : «Μπορεί άλλες χώρες να είναι για κυβερνήσεις συνεργασίας, εδώ όμως δεν είναι κατάλληλες οι συνθήκες. Χρειάζεται μια κυβέρνηση, η οποία να έχει συνοχή, να είναι αυτοδύναμη, για να μπορεί να παίρνει τις κατάλληλες αποφάσεις.Όχι μια κυβέρνηση που θα καταναλίσκεται σε ατέρμονες διαπραγματεύσεις μεταξύ των εταίρων για να βρεθούν συμβιβαστικές λύσεις.»

Σε απλά ελληνικά λοιπόν.Η μας δίνετε αυτοδυναμία ή το κράτος καταρρέει(με εκλογές,διχασμούς,κτλ)! Βέβαια εδώ ο Υπουργός.ΧΩ. Δ.Ε. (το ΠΕ πήγε βόλτα να ξεσκάσει) ξεχνά την ήδη υπάρχουσα ακυβερνησία αυτού του τόπου εδώ και πολλά χρόνια. Μόνο που στους βολεμένους ,στα δημόσια γραφεία, των τοπικών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αυτό δεν είναι σοβαρό ζήτημα.

Το επείγον είναι να έχουμε αυτοδυναμία,να κάνουμε ότι θέλουμε και οι άλλοι να πα να μαμηθούν. Να περιμένουν να ξαναβγούν για να ξαναφάνε(τα λεφτά ΜΑΣ). Και επειδή το βολεύει το ΠΑΣΟΚ έκανε την κότα σε αυτή την αντιδημοκρατική κίνηση του Πρωθυπουργού,ο οποίος προεξοφλεί το μέλλον σε περίπτωση που δεν βγει αυτοδυναμία,χωρίς να περιμένει την απόφαση του λαού. Γιατί το βολεύει το ΠΑΣΟΚ;

Γιατί οι τυχόν επόμενες εκλογές θα εμποτιστούν με πολωτικά μηνύματα του ιδίου στυλ και από τα δύο κόμματα. Κι αυτό θα βλάψει αυτούς που θέλουν να έχουν πλουραλισμό στην Βουλή και τους κυρίως αντιπάλους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Το ΛΑΟΣ και τον ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχα. Κι έτσι ωφελημένοι θα βγουν οι βουλευτές-αρπαχτές των δύο κομμάτων.

Οπότε η απάντηση στο ερώτημα που έθεσε, εκβιαστικά ,ο Πρωθυπουργός είναι η ψήφος σε οποιοδήποτε μικρό κόμμα(ακόμα κι αν δεν μπαίνει στην Βουλή) και όχι αποχή γιατί συμφέρει μόνο αυτούς τους δύο,αλλά και γιατί πολλοί πεθάναν για αυτό το δικαίωμα μας. Και ως γνωστόν ότι δεν το υπερασπίζεσαι,πολύ γρήγορα το χάνεις.

Όσο για την ακυβερνησία;Αυτή την έχουμε,δεν χρειαζόμαστε τον Κωστάκη ή τον Γιωργάκη να μας την φέρει,οπότε ας την χαρούμε!Μέχρι την επόμενη αυτοδυναμία...

Η «επανίδρυση» του «εκσυγχρονισμού»!

Πριν από 3,5 χρόνια η λέξη «επανίδρυση» χρησιμοποιούταν κατά κόρον από το κυβερνόν κόμμα, για να δώσει την γραμμή πολιτικής δράσης, την ελπίδα της αλλαγής και να διαγράψει το μέλλον της αναπτυξιακής πορείας της Ελλάδας. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ταυτίστηκαν με την εικόνα μιας νέας Ελλάδας, την ανάγκη για αλλαγή κι άφησαν σε δεύτερη μοίρα τις αγωνιώδεις εκκλήσεις για εκσυγχρονισμό και εξέλιξη που τους πρότειναν ως αντιστάθμισμα από την άλλη πλευρά. Αυτό που διερωτώνται οι περισσότεροι στις μέρες μας, λίγο καιρό πριν τις εκλογές είναι αν έκαναν καλά που επέλεξαν το τρένο της «επανίδρυσης» από εκείνο του «εκσυγχρονισμού». Επιπλέον, το μόνο που μπορεί να κριθεί είναι η προσπάθεια επανίδρυσης της Ελλάδας και συγκεκριμένα ο τρόπος με τον οποίο επιχειρήθηκε.

Ήταν κοινό μυστικό πως η Ελλάδα αντιμετώπιζε πολλές δυσκολίες όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση η Ν.Δ. με το μεγαλύτερο πρόβλημα να επικεντρώνεται στην μεγάλη έκταση της κρατικής μηχανής, κοινώς το δημόσιο, τη γραφειοκρατία και τη κρατική παρεμβατικότητα. Ο βασικός στόχος της κυβέρνησης λοιπόν ήταν να αναδιοργανώσει την ελληνική κοινωνία και την αγορά. Όμως, μια κυβέρνηση που πρεσβεύει την επανίδρυση του κράτους, πρέπει πρώτα από όλα να αλλάξει τον τρόπο της Δημόσιας Διοίκησης και να καταρρίψει το μύθο του κατεστημένου μέσα από τα ίδια της τα σπλάχνα. Κάτι τέτοιο όπως έγινε κατανοητό, δεν πραγματοποιήθηκε ούτε στο ελάχιστο. Κάθε κρατικός φορέας, από Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης έως και τις Νομαρχίες διοικούν και διοικούνται χωρίς κανένας να έχει την ευθύνη για τα έργα που αναλαμβάνει.

Το μεγαλύτερο λάθος στην προσέγγιση της επανίδρυσης του κράτους ήταν πως προσπάθησε να κάνει μεταρρυθμίσεις από πάνω προς τα κάτω (top down approach). Αυτό στην πράξη σημαίνει πως κάθε προσπάθεια για μεταρρύθμιση και αλλαγή η οποία δεν αποτελεί κάθετη παρέμβαση τροφοδοτεί τον ήδη υφιστάμενο φαύλο κύκλο και έτσι αποτελεί υπό-βέλτιστη πρακτική. Στην ουσία, και αναφορικά με το διαδικαστικό μέρος των μεταρρυθμίσεων μια προσέγγιση που θα ξεκινούσε από την ενεργό συμμετοχή των ίδιων των φορέων της Δημόσιας Διοίκησης θα ήταν πιο χρήσιμη. Η ανάληψη ευθυνών καθώς και υποχρεώσεων είναι το στοιχείο που απουσίαζε και συνεχίζει να απουσιάζει από τον κρατικό μηχανισμό («δημόσιο»).

Συνοψίζοντας λοιπόν, χωρίς τις βαθιές τομές στον ήδη υπάρχοντα προβληματικό δημόσιο τομέα είναι σαν να προσπαθείς να «επανιδρύσεις τον εκσυγχρονισμο»...

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2007

Όχι άλλο μπροστά, όχι άλλο ψηλά!

Έχω βαρεθεί να διαβάζω τις διαφημίσεις banner των κομμάτων που μιλάνε για "εμπρός μαζί" και "πάμε ψηλά". Αυτή η χώρα έχει βρεθεί τόσο ψηλά που σε λίγο θα φτάσουμε στο Έβερεστ κι για αυτό ο Κωστάκης κουράστηκε ζήτησε βοήθεια στην ανηφόρα του. Ο Γιωργάκης μας ζητάει να πάμε μπροστά...πώς; Γαμιώντας; Δεν αντέχει αυτή η χώρα να προσπεράσει και την Ελβετία μετά τις Σκανδιναβικές χώρες.

Χρόνια τώρα σαν λαός πάμε μπροστά και ψηλά, σε ανηφόρες με γρήγορες ταχύτητες. Κουραστήκαμε κ.Ανιψιέ και κ.Υιέ.Θέλουμε να κάτσουμε στον απαυτό μας και να τα ξύσουμε. Να πιούμε μια φραπεδιά και να αράξουμε. Να δούμε τον άνεργο,τον φοιτητή,την νοικοκυρά,τους ναυτικούς,τους εργάτες,τους μικροπωλητές,τους υπαλλήλους,τους δασκάλους,τους άστεγους,τα πρεζάκια και συνοπτικά την δική μας κοινωνία.

Δική μας,γιατί αυτή δεν υπάρχει στις "καθαρές" γειτονιές που μένετε.Δική μας γιατί πρέπει να δουλέψεις για να την δείς, κύριοι Ανεπάγγελτοι. Αυτή είναι η κοινωνία μας της οποίας την ψήφο ζητιανεύετε,απαιτείτε και εκβιάζετε να πάρετε,με διλήμματα,υποσχέσεις και ΘΑ.

Δυστυχώς,η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να σας δώσει αυτά που πραγματικά σας αξίζουν. Οπότε μιλήστε,τσακωθείτε,κοκορευτείτε μεταξύ σας αλλά αφήστε την κοινωνία που δεν σας φταίει σε τίποτα. Αφήστε τους να ορθώσουν το αναστημά τους απέναντι στις λαμογιές που κάνετε χρόνια τώρα με έναν απλό τρόπο. Σταματήστε να τάζετε λαγούς με πετραχείλια! Αλλά, να μου πείτε, αυτή ειναι η δουλειά σας...

Εμπρός μαζί για όλο και πιο ψηλά λοιπόν. Για μια Ελλάδα ισχυρή και ανεξάρτητη, με Έλληνες υποταγμένους και αδύναμους να αντιδράσουν. Το μοντέλο των ηγετών, όχι των λαών....

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Ωμή πραγματικότητα

Ένα βίντεο που βρήκα σε ένα άλλο blog, αλλά παρουσιάζει σαφέστατα την εικόνα της κοινωνίας μας.Αυτός που εμπνεύστηκε αυτό το βιντεάκι είμαι σίγουρος ότι έχει διαβάσει το βιβλίο "Freakonomiks" των Stephen Dubner και Steven Levitt.

Στο παραπάνω βίντεο παρουσιάζεται με τον πιο γλαφυρό τρόπο η εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας, δείχνοντας πως όλα έχουν μια αφετηρία αλλά και μια εξήγηση.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

Η Ελλάδα κάτω από επίθεση τουριστικών καρτέλ


(το πλήρες άρθρο εδώ)

"Την τελευταία βδομάδα του Αυγούστου η Ελλάδα υπέστη μια τις από πιο αποτροπιαστικές καταστροφές στην ιστορία της.

Η Δυτική και η Νότια Πελοπόννησος, η Νότια Εύβοια, αλλά και ορισμένα προάστια της Αθήνας, καταστράφηκαν ολοσχερώς από πυρκαγιές. Εξήντα πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (μια μάνα απανθρακώθηκε μαζί με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά της, θυμίζοντας σκηνικό αρχαίας τραγωδίας), αρκετοί ακόμα και τώρα αγνοούνται, χωριά εξαφανίστηκαν από το χάρτη και εκατομμύρια στρέμματα δασικής και αγροτικής γης μεταβλήθηκαν σε στάχτες και αποκαΐδια.

Πέρα από την απώλεια (πάρα πολλών) ανθρώπινων ζωών, η καταστροφή που προκάλεσαν οι εμπρηστές θα έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες, που θα αρχίσουν να φαίνονται σε βάθος χρόνου. Ο αφανισμός των δασών θα προκαλέσει γενική αύξηση της θερμοκρασίας, πλημμύρες το χειμώνα, διάβρωση ! του εδάφους και κατολισθήσεις. Επιπλέον οι κατεστραμμένες περιοχές θα σημαδευτούν από ραγδαία αύξηση της ανεργίας, τεράστια εσωτερική μετανάστευση του ντόπιου πληθυσμού στην Αθήνα ή σε άλλες μεγάλες πόλεις, ενώ ολόκληρη η Ελλάδα θα υποστεί γενική πτώση της αγροτικής παραγωγής, καθώς οι περιοχές αυτές ήταν σημαντικές παραγωγοί λαχανικών, φρούτων και, κυρίως, ελαιόλαδου.

Αναμφίβολα λοιπόν πρόκειται για ένα τεράστιο έγκλημα.

Ένα έγκλημα όμως που δεν φαίνεται να είναι και τόσο... ακούσιο. Οι περίπου 290 εστίες φωτιάς που ξέσπασαν σε Πελοπόννησο και Εύβοια για κάθε πολίτη καλής πίστης, για κάθε πολίτη ο οποίος δεν έχει (ή δεν επιθυμεί να έχει) «γραμμή» από κόμματα ή κομματίδια, παραπέμπουν ευθέως σε ένα οργανωμένο σχέδιο εμπρησμού.

Ποιος έβαλε 290 εστίες φωτιάς; Γριές και γέροι 70-80 χρονών που συνελήφθησαν από τις επίσημες ελληνικές αρχές; Το κόμμα ! της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ), για να κερδίσει πόντους στις ε κλογές; Μήπως... αναρχοαυτόνομοι, ξένος δάκτυλος, τρομοκράτες;

Μόνο έλληνες του εξωτερικού μπορούν να «χάψουν» τα διάφορα μυθεύματα που ψιθυρίζονται τον τελευταίο καιρό. Όσοι ζουν στην Ελλάδα κατάλαβαν, ένιωσαν, υποψιάστηκαν τι μπορεί να συμβαίνει.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Ποιος ή ποιοι μπορεί να είχαν συμφέρον να γίνουν στάχτη και αποκαΐδια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα ελληνικών δασικών εκτάσεων;

Μήπως αυτός ή αυτοί που θα αποκόμιζαν και το μέγιστο δυνατό όφελος από μια τέτοια ολοσχερή καταστροφή; Ας εξετάσουμε προσεκτικά όλα τα δεδομένα...

Η Ιονία Οδός

Η κατασκευή νέου αυτοκινητόδρομου στην Πελοπόννησο με την ονομασία «Ιονία Οδός» (συγκεκριμένα το νότιο τμήμα της Ιονίας Οδού, καθώς η Ιονία εκτείνεται επίσης στην Κεντρική και στη Νότια Ελλάδα), που συνδέει τις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις της, Κόρινθο, Πάτρα, Πύργο και Καλαμάτα, εμφα! νίστηκε ως σχέδιο το 1996, αλλά δεν υλοποιήθηκε αμέσως λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, οι οποίοι απορρόφησαν το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών πόρων. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποσχέθηκε το 2004 να ξεκινήσει σύντομα την κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου. Τελικά η κατασκευή του δημοπρατήθηκε τον Ιούλιο του 2007 στις ελληνικές και πολυεθνικές κατασκευαστικές εταιρείες Vinci - Ελλ. Τεχνοδομική - TEV, Άκτωρ, J&P Avax, Hochtief και Αθηνά και είχε δρομολογηθεί να ξεκινήσει αμέσως, με την προοπτική να ολοκληρωθεί το 2011[i].

Η Ιονία Οδός θα εξασφάλιζε οδική πρόσβαση στις τεράστιες τουριστικές εγκαταστάσεις που κατασκευάζονταν στη δυτική Πελοπόννησο, καθώς και σε εκείνε! ς που σχεδιαζόταν να κατασκευαστούν, και επομένως η ολοκλήρωσή της δεν θα έπρεπε να πάρει περισσότερο από τον απαιτούμενο χρόνο.

Το μόνο πρόβλημα που ανέκυπτε ήταν μερικά «ενοχλητικά» δάση, βιότοποι και οικοσυστήματα, αλλά και ορισμένοι οικολόγοι ή τοπικοί ακτιβιστές. Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Ηλεία Γιώργος Κοντογιάννης δήλωνε το 2004: «Πεποίθηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ότι η Ιονία Οδός πρέπει να προχωρήσει με πολύ γρήγορο ρυθμό ώστε να καλυφθούν οι τεράστιες καθυστερήσεις των τελευταίων ετών» [ii].

Η Ιονία είχε αρχικά προγραμματιστεί να περάσει από μέρη υψίστης περιβαλλοντικής σημασίας, όπως η λίμνη Καϊάφα στην περιοχή της Ζαχάρως, η οποία μάλιστα είχε συμπεριληφθεί και στον ευρωπαϊκό περιβαλλοντολογικό κατάλογο Natura 2000, χαρακτηριζόμενη ως περιοχή «υψηλής προσ! τασίας». Όπως μάλιστα επισήμαινε τον Ιούλιο ο πρόεδρος του Συλλόγου Περιβαλλοντικής Προστασίας Ζαχάρως Κώστας Αγραπιδάς: «Ο συνδυασμός χερσαίου και λιμναίου οικοσυστήματος, καθώς και η ταυτόχρονη συνύπαρξή τους με τις αρχαιότητες, τους μυθολογικούς τόπους και την ιαματική πηγή, καθιστά το οικοσύστημα Καϊάφα ένα μοναδικό σύμπλεγμα, το οποίο έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους».

Παρά τις αφόρητες πιέσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, το νομαρχιακό συμβούλιο Ηλείας, στο οποίο υπάγεται η προαναφερθείσα περιοχή, αρνήθηκε να παραχωρήσει τη λίμνη Καϊάφα για την κατασκευή της Ιονίας Οδού. Σύμφωνα ωστόσο με τους ισχυρισμούς του κ. Αγραπιδά, υπήρχε δυνατότητα εναλλακτικής χάραξης της Οδού, ώστε να μη διέρχεται από την περιοχή. Ενδεχομένως όμως να ήταν μεγαλύτερη σε μήκος (και σε κόστος) [iii ]. Τελικά το υπουργείο ενέδωσε στα (αλλεπάλληλα) αιτήματα των κατοίκων και αποφάσισε στις 24 Ιουλίου να ακολουθήσει άλλη χάραξη για την Ιονία, προκειμένου να μη διέρχεται από τη λίμνη και να μη θίγεται έτσι το ευαίσθητο οικοσύστημα της περιοχής[iv].

Ωστόσο τα σχέδια άλλαξαν: μόλις ένα μήνα αργότερα η περιοχή γύρω από τη λίμνη Καϊάφα κάηκε ολοσχερώς. Όλως δε τυχαίως, οι εστίες των περισσότερων πυρκαγιών που ξέσπασαν συμπίπτουν απόλυτα με το αρχικό σχέδιο χάραξης της Ιονίας Οδού...

Αρκεί κανείς να συγκρίνει την εικόνα της φλεγόμενης Πελοποννήσου από δορυφόρο της NASA με το αρχικό σχέδιο της Ιονίας Οδού ! και θα βγάλει ένα πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα. Τι είδους συμπέρασμα θα είναι αυτό;

Πολύ απλά, το ότι οι κατασκευαστές της Ιονίας Οδού τώρα θα έχουν αντιμετωπίσουν την ελάχιστη δυνατή αντίσταση στην εκμετάλλευση της κατεστραμμένης περιοχής.

«Επενδύσεις» στα αποκαΐδια

Η λίμνη Καϊάφα είχε όμως έλξει το ενδιαφέρον και άλλων «επενδυτών». Το 2003 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Γεωργακόπουλος κατηγορήθηκε ότι πίεζε την Κτηματική Υπηρεσία Ηλείας -απ' όπου και εκλέγεται- να αποχαρακτηρίσει τη λίμνη Καϊάφα από προστατευόμενη περιοχή για να την παραχωρήσει σε μεγάλα τουριστικά τραστ, με σκοπό την ανέγερση ξενοδοχειακών συμπλεγμάτων αλλά και γηπέδων γκολφ.

Ο ίδιος είχε παρουσιάσει μια έκθεση στην οποία προτεινόταν μια επένδυση 150 εκατομμυρίων ευρώ για τον «εκσυγχρονισμό» των ιαματικών λουτρών και την κατασκευή άλλων εγκ! αταστάσεων στην περιοχή[v]. Παράλληλα, δεν παρέλειπε κάθε λίγο και λιγάκι να αποκαλεί τους οικολόγους που αντιδρούσαν στα σχέδια αυτά «οικοτρομοκράτες» [vi].

Τώρα λοιπόν που ο πανέμορφος αυτός βιότοπος γύρω από τη λίμνη έχει κατακαεί, οι «επενδυτές» (και οι πολιτικοί ατζέντηδές τους) δεν προβλέπεται να αντιμετωπίσουν και πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια ή τους ενοχλητικούς «οικοτρομοκράτες» για να την αποχαρακτηρίσουν.

Πέρα όμως από τη λίμνη Καϊάφα, και άλλα! μέρη της Δυτικής Πελοποννήσου, μέσα (ή δίπλα) από τα οποία θα περάσει η Ιονία Οδός, θεωρούνται ιδανικά για την ανάπτυξη τουριστικών επιχειρήσεων. Στη Μεσσηνία λ.χ. πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ πρόκειται να επενδυθούν για την κατασκευή έντεκα μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων πέντε αστέρων, πολυτελών εξοχικών βιλών, μονάδων θαλασσοθεραπείας και σπα, ενός συνεδριακού κέντρου, καθώς και τεσσάρων (τεράστιων) γηπέδων γκολφ. Ο κύριος επενδυτής στην περιοχή αυτή φαίνεται ότι είναι ο εφοπλιστής Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, επικεφαλής της εταιρείας Costamare Shipping SA., με έδρα τον Παναμά, αλλά και ισχυροί διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι. Η πολυεθνική Kempinski, που δραστηριοποιείται κυρίως στη ΝΑ Ασία, πρόκειται να αναλάβει την εκμετάλλευση των μονάδων θαλασσοθεραπείας και σπα, ενώ μεγάλο αμερικανικό γραφείο έχει αναλάβει την εκμετάλλευση των γηπέδων γκολφ[vii]. Ο εν λόγω επιχειρηματίας λέγεται ότι έχει απαλλοτριώσει τεράστιες εκτάσεις αγροτικής γης με ελιές -πολλές φορές χωρίς τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών της-, αλλά και εκτάσεις σε περιοχές δίπλα στη λιμνοθάλασσα του Ναβαρίνου (επίσης προστατευόμενη από τη Natura 2000), παραβιάζοντας, όπως ακούγεται, ανοιχτά το νόμο. Τα λιγοστά «γραφειοκρατικά» προβλήματα σε σχέση με τις άδειες από την Αρχαιολογική και τη Δασική Υπηρεσία που παρέμεναν ξεπεράστηκαν το 2005, ύστερα από μια επίσκεψή του στο προεδρικό μέγαρο και τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή...

Παράλληλα ο ίδιος εξασφάλισε επιχορήγηση(!) 45% από το κράτος για τις «επενδύσεις» του[viii]. Και προφανώς τώρα, που μεγάλο μέρος της Μεσσηνίας καταστράφηκε ολοσχερώς από τις πυρκαγιές, θα έχει πλέον τη δυνατότητα να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του στις κατεστραμμένες περιοχές, απαλλοτριώνοντας μάλιστα και την απαιτούμενη γη σε εξευτελιστικές τιμές...

Ένα άλλο μέρος στη Δυτική Πελοπόννησο που θεωρούνταν «κελεπούρι» εδώ και καιρό από τους «επενδυτές» είναι το Κατάκωλο Ηλείας. Ως παράδειγμα αναφέρουμε ότι στα τέλη Αυγούστου ο διεθνής επιχειρηματικός όμιλος World Trade Center Group έστειλε τον αντιπρόεδρό του, David Η. Lee, στην Ηλεία να επικυρώσει μια συμφωνία με κρατικούς και τοπικούς παράγοντες για την «ανάπτυξη» της περιοχής[ix].
Αλλά και για την περιοχή γύρω από την αρχαία Ολυμπία είχ αν γίνει συζητήσεις πιθανής τουριστικής εκμετάλλευσης. Πλήθος εγχώριων και ξένων «επενδυτών» είχαν προτείνει την αξιοποίηση του περιβάλλοντος χώρου με το να χτιστούν σύγχρονα στάδια, ξενοδοχεία και άλλες εγκαταστάσεις. Επίσης είχαν προτείνει ακόμα και τη χρήση για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων[x]. Ένας από τους λόγους για τους οποίους μέχρι τώρα δεν μπορούσε να γίνει εφικτή η εφαρμογή αυτών των σχεδίων ήταν ότι η περιβάλλουσα περιοχή απλώς τύχαινε να είναι δάσος. Μετά τη φωτιά ωστόσο, την Ολυμπία δεν την περιβάλλει πια δάσος. Το εμπόδιο αυτό έπαψε να υφίσταται...

Κατά τα άλλα, είναι τοις πάσι γνωστό ότι η Δυτική Πελοπόννησος έχει μερικές από τις πιο μαγευτικές ακτές σε όλη τη χώρα. ! Αρκετοί επίσης γνωρίζουν ότι οι κάτοικοί της είναι από αρχαιοτάτων χρόνων παραδοσιακά προσηλωμένοι στις ιδιοκτησίες τους και ουδέποτε θα επιθυμούσαν να αντίκριζαν μια μέρα τη γη τους να την εκμεταλλεύονται τουριστικά πολυεθνικές «αναπτυξιακές» εταιρείες.

Έχοντας λοιπόν γνώση αυτού του στοιχείου οι τουριστικοί «επενδυτές», αντιλαμβάνονταν ότι για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την περιοχή έπρεπε πρώτα να καταστραφεί οποιαδήποτε πιθανή αντίδραση στα σχέδιά τους.

Ο ρόλος των Γερμανών

Ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας κάηκαν. Ποιος μπορεί να είχε συμφέρον να καούν τα βουνά;

Στις παρακείμενες τοπικές κοινωνίες ήταν από καιρό τοις πάσι γνωστό ότι ισχυρός γερμανικός όμιλος συμφερόντων επιθυμούσε διακαώς να κατασκευάσει πάνω στα δύο αυτά όρη χιονοδρομικά κέντρα και σαλέ. Οι Γερμανοί ενδιαφέρονταν επίσης και για την εκμετάλλευση του Γράμμου στη Βόρεια Ελλάδα, ο οποίος κάηκε ! μερικώς τον Ιούλιο...

Το γερμανικό κεφάλαι ο ήταν παράλληλα δραστήριο στη Δυτική Πελοπόννησο και στην Εύβοια, αγοράζοντας τεράστιες εκτάσεις γης είτε μέσω ιδιωτών είτε μέσω offshore εταιριών. Μία από τις ανάδοχες γερμανικές εταιρίες για την κατασκευή της Ιονίας Οδού, η Hochtief, ανήκει στον κ. Καϊτέλ.

Το γεγονός ότι ο τελευταίος είναι γιος του ομώνυμου και διαβόητου στρατηγού των ναζιστών δεν φαίνεται να βαρύνει και πολύ στη συνείδηση των αρμοδίων: οι περισσότεροι εξάλλου απ' αυτούς είχαν από καιρό αντιληφθεί, νομοτελειακά και με μια δόση μοιρολατρίας, ότι ο γερμανικός ιμπεριαλισμός μπορεί να απέτυχε να υποτάξει την Ελλάδα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα κατάφερε όμως το 2007. Χωρίς στρατιωτικές εισβολές, τανκς και βαρέα όπλα, μόνο με μερικές φωτιές, με πακτωλό μάρκων και με τη βοήθεια των σύγχρονων δοσιλόγων, των σύγχρονων ταγμάτων ασφαλείας: των κεντρικών και τοπικών αρμοδίων της δημόσιας διοίκησης.

Δεν θα 'πρεπε ίσως εδώ να αγνοηθεί και ο -επίσης σημαντικός- ρόλο! ς Βρετανών και Αμερικανών. Έχοντας σχεδόν «καταλάβει» την Κέρκυρα και την Κρήτη με ξενοδοχεία και γήπεδα γκολφ, άρχισαν να ορέγονται και την Πελοπόννησο. Έτσι, αγόρασαν τεράστιες εκτάσεις γης και τώρα ετοιμάζονται να τις «αξιοποιήσουν» τουριστικά.

Το λόμπι του γκολφ

Ένα από τα ισχυρότερα μπλοκ συμφερόντων -αν όχι το ισχυρότερο- από αυτά που επιθυμούν διακαώς την τουριστική «ανάπτυξη» των ελληνικών ακτών είναι κι εκείνο των κατασκευαστών γηπέδων γκολφ. Η τεραστίου μεγέθους περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλέσει η κατασκευή τέτοιων γηπέδων (από τη σπατάλη νερού, τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων λιπασμάτων και τη διατάραξη των παρακείμενων οικοσυστημάτων) δεν φαίνεται να απασχολεί και πολύ την κυβέρνηση. Τουναντίον, κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να παραχωρηθούν τεράστιες εκτάσεις γης της υπαίθρου σε «επενδυτές» γκολφ.

Έτσι, ο υπουργός Δημόσιων Έργων Γιώργος Σουφλιάς δήλωνε το Μάιο τ! ου 2007 σχετικά με το ζήτημα των γηπέδων γκολφ: «Η Ελλάδα έχει μόνο(!) έξι γήπεδα, ενώ η Γαλλία πάνω από 500, η Ιταλία πάνω από 200, η Ισπανία πάνω από 300 και η Πορτογαλία 36». Παράλληλα άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, ο υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, που όλως τυχαίως είναι και πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γκολφ, είχε δηλώσει δημόσια το 2005: «Είναι αναγκαία(!) πολύ περισσότερα γήπεδα γκολφ».

Επιπλέον αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, πριν από τις εκλογές του 2004, υποστήριζε την επέκταση της βιομηχανίας γκολφ στην Ελλάδα, ενώ μετά τις εκλογές, τις οποίες έχασε, δεν αντιπολιτεύτηκε καθόλου την πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στο θέμα αυτό[xi].

Κατά τα άλλα, όλες οι περιβαλλοντικές μελέτες και εκθέσεις, που προειδοποιούσαν για την καταστροφή που θα προκαλούσαν τα γήπεδα γκολφ, αγνοήθηκαν παντελώς.

«Ποιος παρακάμπτει μελέτες για χάρη της τουριστικής ανάπτυξης;» διαμαρτυρόταν έντονα τότε η Ελένη Μπριασούλη, καθηγήτρια στο τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστήμιου Αιγαίου. «Νομίζουν ότι θα γεμίσουν έτσι τα ξενοδοχεία; Το 70% του παγκόσμιου τουρισμού χειραγωγείται από έναν οργανισμό (σ.σ.: Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού). Αυτοί προωθούν το σύμπλεγμα του γκόλφερ και εκβιάζουν κι εμάς να αποδεχτούμε αυτό το μοντέλο. Έτσι έγινε και με τις πισίνες». Ποιο σύμπλεγμα τουρίστα εννοούσε ακριβώς η Ελένη Μπριασούλη; «Το μοντέλο αυτό του τουρισμού είναι ο ξένος που έρχεται και τα κάνει ό-λ-α μέσα στην τουριστική εγκατάστασή του. Δεν βγαίνει έξω, δεν καταναλώνει τίποτα ντόπιο! Και φυσικά τα πάντα παράγονται και κατασκευάζονται από μεγάλες εταιρείες! » [xii].

Η μεγάλη ακτογραμμή της Δυτικής Πελοποννήσου φάνταζε ιδανική για την ανέγερση γηπέδων γκολφ. Από το 2005 κιόλας, η Διεθνής Ομοσπονδία Γκολφ ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξη ότι το 2006 και 2007 θα γινόταν το μεγάλο «μπαμ» για το γκολφ[xiii].

Υπήρχε όμως ένα κώλυμα. Ποιο ήταν αυτό; Μέχρι στιγμής ντόπιοι και οικολόγοι αγωνίζονταν σκληρά εναντίον αυτής της «προοπτικής». Τώρα όμως που οι κατεστραμμένες από την πυρκαγιά περιοχές δεν έχουν περιβαλλοντική αξία, αυτό το ! «μπαμ» δεν προβλέπεται να συναντήσει και πολύ μεγάλη αντίσταση...

Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό, ο ίδιος ο Πέτρος Δούκας εμφανίστηκε στην τηλεόραση δυο μέρες μετά την καταστροφή και προσπάθησε να... απαλύνει τον πόνο των κατοίκων των πληγεισών περιοχών με την υπόσχεση ότι ένα μεγάλο αναπτυξιακό τουριστικό σχέδιο (κατασκευή γηπέδου γκολφ...) θα αρχίσει να υλοποιείται αμέσως!

Τα δε ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά, παρουσίαζαν το σχέδιο αυτό ως «ευεργεσία»...

Συνενοχή κυβέρνησης και αντιπολίτευσης

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από το 2004 που ανέλαβε την εξουσία, αφιέρωσε εαυτόν στην κατεύθυνση της τουριστικής «αξιοποίησης» της ελληνικής υπαίθρου και των ακτών της, με σκοπό να αυξηθεί η ετήσια εισροή τουριστών στην Ελλάδα.

«Υπάρχουν ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι που ενδιαφέρονται να αγοράσουν θερινή κατοικία στην Ελλάδα» ήταν ένα από τα κύ! ρια επιχειρήματα των κυβερνητικών αξιωματούχων, οι οποίοι συνήθιζαν να αναφέρονται στον τουρισμό ωσάν να είναι η «βαριά βιομηχανία της Ελλάδας» [xiv].

Ως εκ τούτου, το υπουργεία Δημόσιων Έργων και Τουρισμού επεξεργάστηκαν ένα σχέδιο τουριστικής «ανάπτυξης», υπό την ονομασία «Νέο Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό», το οποίο φυσικά προσέφερε αφειδώς γη και ύδωρ στα τουριστικά καρτέλ. Σύμφωνα με το προαναφερθέν σχέδιο, ένας «επενδυτής» μπορεί να αγοράσει γη οπουδήποτε και απλώς ονομάζοντας την επένδυσή του «τουριστική» να πάρει γενναία επιδότηση και να χτίσει τέσσερις φορές περισσότερη έκταση από όση ένας ιδιώτης - με τον όρο βέβαια να πουλήσει το 70% των κατοικιών σε ιδιώτες και να λειτουργήσει το υπόλοιπο 30% ως ξενοδοχείο.
!
Έχει επίσης τη δυνατότητα να χτίσει σε περιβαλλοντικά προστατευόμενες περιοχές ή βραχονησίδες, αρκεί να τις ονομάσει «τουριστικές»! Μήπως φαντάζει ολίγον τι τριτοκοσμική αυτή η κατάσταση;

Όχι αδίκως, αν λάβουμε υπόψη ότι τέτοιου είδους καταστάσεις συμβαίνουν σε χώρες όπου παρατηρείται παντελής απουσία Εθνικού Κτηματολογίου και Δασολογίου, τα οποία θα κατοχύρωναν τις δασικές εκτάσεις και τους βιοτόπους και θα έκοβαν τυχόν πιθανές «ορέξεις» [xv].

Και η Ελλάδα, αν και έχει λάβει από την ΕΕ τα αναγκαία κονδύλια, δεν έχει προχωρήσει ακόμα στην εκπόνησή του...

Ωστόσο, προκειμένου αυτό το σχέδιο «ανάπτυξ! ης» να είναι απόλυτα επιτυχές, έπρεπε να λάβει χώρα και μια γενικότερη αναθεώρηση της χωροταξίας στην Ελλάδα. Εν ολίγοις να μπορούν να δοθούν άδειες εκχέρσωσης δασικών εκτάσεων.

Έτσι, το 2007 η κυβέρνηση εισηγήθηκε στη Βουλή μια συνταγματική αναθεώρηση σύμφωνα με την οποία το Άρθρο 24 (εγγυάται την πλήρη απαγόρευση οικοδόμησης σε δασικές εκτάσεις) πρακτικά καταργούνταν. Η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ καταδίκασε έντονα την αναθεώρηση και παρεμπόδισε την επικύρωση της αναθεώρησης, αποσύροντας μάλιστα και τους βουλευτές του από την ψηφοφορία. Λίγα χρόνια πριν, είχε εξελιχθεί η ίδια σκηνή, αλλά με... ανάποδους ρόλους: το 2003, που το ΠΑΣΟΚ κατείχε την εξουσία, προσπάθησε να περάσει πανομοιότυπη μεταρρύθμιση, αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας αρνήθηκε να την υποστηρίξει...

Το Άρθρο 24 τελικά δεν καταργήθηκε, οι υποψήφιοι εμπρηστές όμως έπαιρναν το πρώτο «πράσινο φως» για να αρχίσουν να υλοποιούν τα σχέδ! ιά τους.

Παράλληλα, το υφυπουργείο Περιβάλλοντος, που τυγχάνει να υπάγεται στο υπουργείο Δημόσιων Έργων και είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση των κρατικών κονδυλίων ως προς την προστασία δασών και βιοτόπων, μόνο ενέργειες προς όφελος του περιβάλλοντος δεν έκανε. Τα περισσότερα από τα -ήδη πενιχρά- κονδύλια για την περιβαλλοντική προστασία τα έστελνε πίσω(!) στο υπουργείο Δημόσιων Έργων, για να υποστηριχτούν διάφορα υπό κατασκευήν έργα. Η μόνιμη επωδός που ψιθυριζόταν σαν δικαιολογία για αυτό ήταν: «Το Υφυπουργείο Περιβάλλοντος δεν είναι σε θέση να τα αξιοποιήσει όλα» [xvi]...

Και ένας άλλος όμως παράγοντας φαίνεται ότι βάρυνε καταλυτικά στο πρό σφατο ολοκαύτωμα: ο παραγκωνισμός της Πυροσβεστικής. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται η εν λόγω υπηρεσία, δεν προχώρησε στις απαιτούμενες προσλήψεις προσωπικού, προτιμώντας να προσλάβει χιλιάδες νέους αστυνομικούς (πιο αναγκαίους, φαίνεται...) αλλά και... αγροφύλακες.

Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες μέσα από το Πυροσβεστικό Σώμα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Βύρων Πολύδωρας έσπευσε να μεταθέσει αξιωματικούς που ήταν μέλη του κυβερνώντος κόμματος σε θέσεις-κλειδιά, οι οποίοι δυστυχώς αποδείχτηκαν αν όχι παντελώς ανίκανοι, τουλάχιστον ανεπαρκείς, στην αντιμετώπιση των πολυάριθμων πυρκαγιών που εκδηλώθηκαν[xvii]. Παράλληλα το υπουργείο φρόντισε να αχρηστεύσει ε! ντελώς και το ρόλο της Δασικής Υπηρεσίας στη δασοπυρόσβεση, παραχωρώντας τον αμιγώς στην Πυροσβεστική, σε μια υπηρεσία που δεν γνώριζε πώς να προσανατολιστεί μες στα δάση αν δεν υπήρχε επαρκής χαρτογράφηση...

Η ώρα είχε πια φτάσει

Τα τουριστικά καρτέλ είχαν από νωρίς «διαγνώσει» όλη αυτήν την ατμόσφαιρα ανεπάρκειας. Και ενθαρρυμένα από το εκρηκτικό κοκτέιλ «υψηλότατες θερμοκρασίες - ισχυροί άνεμοι» των τελευταίων ημερών, διαισθάνθηκαν ότι ήρθε η ώρα τους...

Δεν έμενε πια τίποτα άλλο παρά να βρεθούν και οι φυσικοί αυτουργοί (ίσως οικονομικά εξαθλιωμένοι, με ελαφρώς ελαστική συνείδηση, μετανάστες, τοπικοί παρίες ή γενικώς φτωχοδιάβολοι ή ακόμα -ποιος ξέρει;- και έμμισθοι πράκτορες), των οποίων οι τραπεζικοί λογαριασμοί φουσκώνουν."

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2007

Λόγια του Πολύδωρα...

Ο σημερινός υπουργός αρθογραφούσε στην Απογευματινή το 1995,την εποχή που κάηκε η Πεντέλη.Και μέσα από 2 σχόλια του τότε μπορούμε να διαπιστώσουμε είτε την ψευτιά του είτε την αδύναμη μνήμη του.Ακολουθούν όπως λοιπόν δημοσιεύτηκαν στην Απογευματινή(πηγή: Ελευθεροτυπία 09/09/2007) τα δύο αυτά σχόλια,γιατί όπως θα έλεγε και ο ίδιος τα γραπτά μένουν...

«Μανία κι αυτή που μας διακατέχει.Να βλέπουμε παντού ή να κατασκευάζουμε εχθρούς. Τι παράξενος μαζοχισμός! Που προδίδει μ' ένα λόγο μια ψυχολογία υπανάπτυκτου, που δεν μας τιμά καθόλου. Και που δεν αποτελεί και τον άριστο τρόπο προασπίσεως των εθνικών μας συμφερόντων. Αντιθέτως μάλιστα. Η μονοδιάστατη καχυποψία, αυτό που λέμε δαιμονολογία, και σκιαμαχία, το να βλέπουμε παντού εχθρούς -και να το δείχνουμε κιόλας- μας βλάπτει.Και μας πλαστογραφεί ως λαό» (21/7/95)

«Ο "πρωθυπουργός" πάνω στα αποκαΐδια μιλάει. Και δεν μιλάει για τη συμφορά της πυρκαγιάς.Δεν παραιτείται γιατί (ως ήτο φυσικό) απεδείχθη ανίκανος, ο ίδιος και η κυβέρνησή του. Δεν απολύει, έστω , υπευθύνους, ανευθύνους, ανίκανους. Αδυνατεί να αισθανθεί την ψυχική (και οικονομική) κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο δυστυχής πυροπαθής. Που είδε κόπους μιας ζωής να καίγονται υπό τα βλέμματα "αρμοδίων" ανίκανων "κυβερνώντων". Αδυνατεί να κατανοήσει πόνο. Δεν βλέπει. Του περνάς το τελευταίο φως της καταστρεφομένης Ελλάδος (ή τη λαμπάδα της πυρκαγιάς) μπροστά από τα ξεραμένα μάτια του και δεν το βλέπει. Αντανακλαστικά μηδέν» (24/7/95).

Η ζωή γυρνάει κύκλους και παίζει άσχημα παιχνίδια Βύρωνα...

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2007

Άνανδρη επίθεση κατά υποψηφίων βουλευτων!


Ο Εμμανουηλίδης και ο Κοτζαμάνης ακόμα ζουν ανάμεσα μας!Μικροί και ανόητοι ανθρωπίσκοι,απομεινάρια του εμφυλίου και των "διωκτών των κομμουνιστοαναρχοσυμμοριτών" κατάφεραν να κάνουν γνωστή την παρουσία τους δια της αποδεδειγμένης και αποτελεσματικής κατά αυτούς μεθόδου.Η γνωστή μέθοδος του "βαράτε στο ψαχνό"!

Κάποιοι τραμπούκοι για τους δικούς τους λόγους ,βρήκαν 4 υποψηφίους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που διεξήγαγαν την προεκλογική καμπάνια στο Παγκράτι και έστειλαν στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" 2 εξ'αυτών.Από την δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ διαβάζουμε ότι:"Οι τρεις τραμπούκοι αφού απέσπασαν και κατέστρεψαν τα φυλλάδια που μοιράζονταν, ξυλοκόπησαν και τραυμάτισαν δύο εκ των συντρόφων".Κι όλα αυτά 10 μέρες πριν τις εκλογές.Ένα μεγάλο βήμα πίσω για την δημοκρατία μας.

Το 1963 μετά την δολοφονία Λαμπράκη είχαμε παραίτηση του μπάρμπα του σημερινού πρωθυπουργου.Το 2007 αν τυχόν υπήρχε θανάσιμος τραυματισμός ενός από αυτούς τους υποψηφίους συναδέλφους του πρωθυπουργού,θα υπήρχε παραίτηση του κ.Πρωθυπουργού;Αμφιβάλλω...

Εδώ δεν παραιτείται ούτε με φωτιές,ούτε με πλημμύρες,ούτε με ζαρντινιέρες,ούτε με ύβρεις κατά κοινοβουλευτικών ομάδων ο αρμόδιος αμετακίνητος υπουργός κος Βράχος Πολύδωρας!Σιγά μην παραιτηθεί ο Πρωθυπουργός για ένα τέτοιο ζήτημα.Εδώ μας εκβιάζει να τον ξαναψηφίσουμε λέγοντας ότι αλλιώς θα ξαναπάμε σε εκλογές μέσα σε κλίμα ακυβερνησίας... οπότε χέστηκε για 2 αριστερά "παιδαρέλια"(αν και ίσως χαλάει το ίματζ λιγάκι)!

Αυτό που θέλω να δω είναι η άμεση σύλληψη των εγκληματικών αυτών στοιχείων όπως έγινε στην περίπτωση των αναρχικών με το Καζίνο της Πάρνηθας.Για να λέμε τουλάχιστον ότι έχουμε ισονομία σε αυτό το κράτος.Γιατί η γυναίκα του Καίσαρος πρέπει να είναι τίμια αλλά και να το δείχνει(πλησιάζω την ορολογία του Βύρωνος)!

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007

TOMMY ΘΙ-ΧΤΙΓΚΕΡ...



Μπορεί να έχει έρθει και σε σας ένα mail το οποίο αναφέρει ότι ο γνωστός σχεδιαστής ρούχων, ρολογιών, γυαλιών και άλλων ειδών, έχει προβεί σε ρατσιστικές δηλώσεις κατά των Ελλήνων, Εβραίων Αφροαμερικανών και άλλων.

Δεν χρειάζεται και μεγάλη φαντασία για να σκεφτεί κανείς ότι κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, καθώς στην περίπτωση που είχε ειπωθεί κάτι τέτοιο θα γινόταν σάλος από κανάλια, διεθνή ΜΜΕ και ιστοσελίδες στο internet.

Λίγο να ψάξει κανείς στο google θα δει ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα..Ο λόγος που αναφέρομαι είναι για να προλάβω την επέκταση του mail μέσω forward, από θιγμένους Έλληνες, αλλά και για να μην σκίσουν κάποιοι τα μπλουζάκια τους με το τόσο ωραίο σηματάκι..

Πολιτικά ντιμπέιτ

Μετά την προκύρηξη των πρόωρων εκλογών ήταν αναμενόμενο μαζί με τις πολιτικές κόντρες προς άγρα ψήφων να ξεκινήσει και η συζήτηση σχετικά με το δεδομένο πλέον ''ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών''. Μια καθαρά πολιτική αμερικανιά που έχει πλέον καθιερωθεί σε πολλές ευρωπαικές χώρες και πρόκειται να την ξαναπαρακολουθήσουμε για άλλη μια φορά απόψε και στην χώρα μας.

Η χρησιμότητα ενός τέτοιου στημένου εγχειρήματος, στο οποίο οι πολιτικοί αρχηγοί συμπεριφέρονται ως μαριονέτες σε κουκλοθέατρο απαγγέλοντας τούς στίχους ενός έργου το οποίο έχουν προηγουμένος παπαγαλίσει και του οποίου άλλοι είναι οι συγγαφείς, αμφισβητείται από μεγάλη μερίδα πολιτών. Στην αμφισβήτηση αυτή, έρχεται να προστεθεί και η κοινοτυπία των ερωτήσεων που ως επί το πλείστον προέρχονται από τηλεοπτικούς αστέρες της δημοσιογραφίας οι οποίοι όμως τυγχάνει πλήν της αναμφισβήτητης αγνωρισημότητας τους να μην φημίζονται για τις ξεκάθαρες και στέρεες πολιτικές τους θέσεις και τις ρίξεις τούς με την εκάστοτε εξουσία.

Τα προεκλογικά ''ντιμπέιτ'' εμφανίστηκαν στην πολιτική προκειμένου να εξυπηρετήσουν κάποιους συγκεκριμένους σκοπούς, μέσα στού οποίους ασφαλώς και δεν είναι η σωστή ενημέρωση του πολίτη προκειμένου να σχηματίσει μια σφαιρική άποψη για τον πολιτικό λόγο του κάθε υποψήφιου. Ο κύριος σκοπός του ''ντιμπέιτ'' είναι να παρουσιάσει μία εξιδανικευμένη εικόνα των υποψηφίων μέσα από φώτα, μεταξωτές γραβάτες και σικ κοστούμια, απαγορέυοντας κάθε μορφή διαλόγου η οποία θα μπορούσε να είναι επιζήμια κυρίως για αυτούς που στρερούνται επιχειρημάτων.

Όσο για την ενημέρωση του πολίτη, δεν γίνεται καν κουβέντα. Ο υποψήφιος έχει στην διάθεση του ικανό χρόνο ώστε να παπαγαλίσει στο κοινό μιά τόσο εντυπωσιακή απάντηση με βαρύγδουπες εκφράσεις και αρχαισμούς μιλώντας ως επί το πλείστον περί ανέμων και υδάτων και χωρίς να ακουμπάει επίμαχα ζητήματα. Ο δημοσιογράφος δεν έχει το δικαίωμα να επανέλθει στο ερώτημα και με κόσμιο τρόπο να του πεί ότι ''ναι αλλά εγώ άλλο σας ρώτησα'' και είναι όλοι χαρούμενοι. Όι πολιτικοί γιατί δώσανε το ''σόου'' τους και ευελπιστούν να εισπράξουν την ανταμοιβή τους στις εκλογές, οι δημοσιογράφοι γιατί προσθέσανε μία ακόμα συμμετοχή σε ένα ''ντιμπέιτ'' στο βιογραφικό τους, οι καναλάρχες γιατί ακριβόπουλήσανε μερικά διαφημιστικά δευτερόλεπτα πριν και μετά το ''σόου'' και οι πολίτες γιατί ο δικός τους αρχηγός τα είπε καλύτερα.

Την άποψη ότι τα προεκλογικά ''ντιμπέιτ'' χρησιμοποιούνται με αποκλειστικό σκοπό την εξυπηρέτηση των υποψηφίων και των κομμάτων τους και όχι την ενημέρωση του πολίτη, έρχεται να ενισχύσει και ο περίεργος τρόπος επιλογής των συμμετεχόντων πολιτικών αρχηγών. Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο κάθε κόμμα το οποίο πρόκειται να συμμετάσχει στις επερχόμενες εκλογές δικαιούται κάποιο ποσοστό τηλεοπτικού χρόνου για πολιτική διαφήμιση, το οποίο εξαρτάται από το ποσοστό που έλαβε στις προηγούμενες εκλογές.

Ποιός νόμος όμως καθορίζει ποιοί αρχηγοί θα λάβουν μέρος σε ένα πολιτικό ''ντιμπέιτ''; Νόμος δεν υπάρχει, το πνεύμα όμως της δημοκρατίας θα επέβαλε την παρουσία όλων των αρχηγών, ακόμα και του μικρότερου υποψήφιου κόμματος. Ας δεχτούμε όμως ότι κάτι τέτοιο θα ήταν τηλεοπτικά αδύνατο, οπότε καταλήγουμε στην σύνθεση των προηγούμενων πολιτικών ''ντιμπέιτ'' στα οποία συμμετείχαν μόνο οι αρχηγοί των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Μιά τέτοια λύση έχει τα απαραίτητα επιχειρήματα για να δικαιολογηθεί.

Φέτος όμως στο προεκλόγικό ''ντιμπέιτ'' θα συμμετάσχουν και οι κκ. Καρατζαφερης και Παπαθεμελής. Με ποιά επιχειρήματα θα δικαιολογηθεί η παρουσία τούς; Μήπως στο πρόσωπο του κ. Καρατζαφέρη το ΠΑΣΟΚ βλέπει κάποιον που μπορεί να κόψει ψήφους από την ΝΔ και αντίστοιχα η ΝΔ στο πρόσωπο του κ. Παπαθεμελή βλέπει κάποιον που μπορεί να κλέψει ψήφούς από το ΠΑΣΟΚ; Μήπως και τα δύο μεγάλα κόμματα αντιλαμβανόμενα την αγανάκτηση του λαού αποφάσισαν να παίξουν το τελευταίο τους χαρτί ποντάροντας στους ψήφους που θα χάσει ο αντίπαλος και όχι σε αυτούς που θα κερδίσει το κόμμα τους;

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Με σπέρμα δεν σβήνουν οι φωτιές

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ


Aπό την πρόσφατη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, δημοσιευμένη στο contra.gr στη σελίδα του Paparazzi.

Καταργούνται οι Πανελλήνιες ως έχουν!

Ο Υφ.Παιδείας κ.Ταλιαδούρος δήλωσε στον "Αδέσμευτο Τύπο" ότι μετεκλογικά θα αλλάξει το σύστημα των Πανελλαδικών εξετάσεων και θα λειτουργήσουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.Μετά από τον απαραίτητο "μονόλογο" της κυβέρνησης και τις δύο σερί λαλακίες που έγιναν φέτος μία με την βαθμολόγηση των γραπτών των Αγγλικών και δύο με τις λάθος βάσεις για 200 παιδιά,οι οποίες απαξίωσαν την εμπιστοσύνη του κόσμου στο δοκιμασμένο και αδιάβλητο σύστημα των εξετάσεων,έρχεται η αλλαγή τους.Μήπως υπήρχε οργανωμένο σχέδιο;

Δεν θα κάνων κριτική για ένα σύστημα που θα επιβληθεί για το οποίο κανείς δεν γνωρίζει τίποτα.Θα αρκεστώ μόνο στο να πω ότι η κυβέρνηση κάνει κομπρέσσες σε έναν ασθενή με καρκίνο,όπως και οι περισσότερες μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις.Ο πέρίφημος εθνικός διάλογος για την παιδεία δεν έγινε για λόγους κομματικούς,συνδικαλιστικούς αλλά και πολιτικούς.Κι όταν λέμε παιδεία δεν εννοούμε μερικές αλλαγούλες στα πανεπιστήμια ή το ολοήμερο σχολείο(αν και κινούνται κάποιες φορές στη σωστή κατεύθυνση).

Αλλά αλλαγές από την βάση.Η "παιδεία" μας είναι ένα παπαγαλίστικο σύστημα απομνημόνευσης από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο.Κι αν στο δημοτικό η αποστήθιση είναι απαραίτητη,δεν βλέπω τον λόγο ύπαρξης της ίδιας στέρφας μορφής παροχής πληροφοριών κι όχι γνώσης μετέπειτα,που μετατρέπει τους νέους σε άβουλα όντα προορισμένα για την ανεργία ή τα 700 ευρώ ,αν τους λείπουν τα κονέ και η γονική οικονομική στήριξη.

Αυτό το σύστημα των Πανελλαδικών που οδηγούσε στις χιλιάδες σχολές σε όλη την Ελλάδα ήταν αποτέλεσμα της χουντικής νοοτροπίας του ΠΑΣΟΚ για την ανώτατη παιδεία.Όπου πόλη και πανεπιστήμιο,όπου χωριό και ΤΕΙ.Όπως βέβαια χουντικής νοοτροπίας είναι και η απόφαση της ΝΔ να ανοιχτούν καινούργια στρατόπεδα στην Β.Ελλάδα, σε πόλεις και χωριά στα μετόπισθεν, για να ωφεληθούν οι τοπικές οικονομίες από τα λεφτά των φαντάρων(και δεν μιλάμε για την γελοία αποζημίωση των 8 ευρώ τον μήνα!).Διαφορετικά κόμματα,ίδιες νοοτροπίες με κοινό στόχο την εξοικονόμηση ψήφων!

Τώρα οι Πανελλαδικές θα γίνουν όχημα κομματικής εκμετάλλευσης ή θα υπάρξει μια μετατροπή του Λυκείου από χώρο στείρας απομνημόνευσης σε χώρο εκπαίδευσης;Θα υπάρξει πλέον η αποσύνδεση του Λυκείου από την ανώτατη εκπαίδευση;Αυτός ο αυτοσκοπός της ένταξης σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα που δημιουργεί άγχος σε εφήβους,πίεση στις οικογένεις και μία παραοικονομία που ανθεί,θα πάψει να υφίσταται;

Τα Λύκεια είναι άχρηστα ώς έχουν.Οι καθηγητές έχουν παραιτηθεί του έργου τους εξαιτίας της αδιαφορίας των παιδιών,του εκπαιδευτικού προγράμματος που είναι υπερβολικά βαρυ αλλά και της έλλειψης κονδυλίων για την πραγματοποίηση αυτών των δραστηριοτήτων που θα κάνουν την διαφορά(βιβλιοθήκες,εργαστήρια,PC,κτλ).Τα παιδιά και οι οικογένειές τους ενδιαφέρονται πιο πολύ για την επίδοση στα φροντιστήρια και στις εξωτερικές ενασχολήσεις.Τα παιδιά είναι μονίμως στην τσίτα οπότε όταν μπουν στην πολυπόθητη σχολή αράζουν και βαριούνται.Γιατί ξοδευτήκαν εξ'ολοκλήρου στα 3 βασανιστικά χρόνια του Λυκείου.Απο κεί ξεκινούν και τα προβλήματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης.Τα οποία περιπλέκονται από το αίσχος των κομματικών παρατάξεων!

Οι φοιτητές χωρίζονται σε γαλάζιους,πράσινους,κόκκινους και λοιπούς και αντί να ασχολούνται με το πως θα βελτιώσουν ομαδικά την φοιτησή τους και την ζωή τους,υπηρετούν ένα μάτσο καθίκια που τους έχουν σαν στρατούς όπως έχει ο Κόκκαλης τους φανατικούς γαύρους.όχι για να κερδίζουν ματς και πρωταθλήματα,αλλά εκλογές.

Και μετά είναι γνωστό το παραμύθι...Οι ημέτεροι δημόσιοι υπάλληλοι,οι υμέτεροι δημόσιοι υπάλληλοι στην θέση των δημοσίων υπαλλήλων και οι λοιποί μονίμως διαμαρτυρόμενοι.Και το παραμύθι της δυναμικής και σύγχρονης Ελλάδας συνεχίζεται γερά στα μίντια και τους προεκλογικούς αγώνες.

Με δυο λόγια κύριε Ταλιαδούρε το πρόβλημά σας δεν είναι οι Πανελλήνιες.Είναι η αλλαγή της νοοτροπίας και της παιδείας της γενιάς που ακολουθεί των σημερινών 20άρηδων και 30 άρηδων που μεγαλώσαν με τα συστήματα που εφαρμόσατε εσείς και το ΠΑΣΟΚ.Ενός αποτυχημένου πια συστήματος το οποίο θέλει συθέμελη θεσμική αλλαγή και γενναία χρηματοδότηση(ναι με αυτό το 5% του ΑΕΠ).

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2007

Ο Byron ξαναχτυπά!!!

Κήρυκες της φωτιάς ονόμασε ο κ.Πολύδωρας αυτούς που "καίνε" την Ελλάδα.Και τους έδειξε,αναφέροντας ότι είναι αυτοί οι οποίοι έκαψαν το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.Με λίγα λόγια ασπάζεται την εκδοχή της κ.Μπακογιάννη.Βέβαια αυτή η εκδοχή ακούγεται πιο πιστευτή απ'ότι η εξωτερική απειλή και επειδή εκλογές έρχονται και δεν φτάνουν μόνο οι αγροφύλακες είπε να πει κι αυτό ως αρμόδιος για την δημόσια τάξη στην χώρα.

Μόνο που η θεωρία ότι, οργανωμένα είχαν βάλει τις φωτιές οι αναρχικοί,οι οποίοι 20 μέρες πριν διαμαρτύροταν για το απροστάτευτο περιβάλλον μέχρι συλλήψεως σπάζοντας στο Καζίνο της Πάρνηθας μπάζει από παντού.Αλλά αυτό πουλάει.Και μες στο κλίμα της τρελής χαράς και μετά και την αρλούμπα του στρατηγού άνεμου είπε και το εξής απίθανο.

"Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ"

Ναι καλά διαβάσατε.Κι εγώ γέλασα μέχρι να θυμηθώ τους σχεδον 75 ανθρώπους που χάσαν την ζωή τους φέτος στις πυρκαγιές,των οποίων την κατάσβεση και την πολιτική ευθύνη φέρει ακεραία ο υπουργός.Μόνο που άμα είχε τσίπα ο υπουργός και δεν φοβόταν ο Καραμανλής μην εκτεθεί 2 βδομάδες πριν τις εκλογές,θα είχε φύγει ή θα τον είχαν διώξει.Δεν μιλάμε για ένα φοιτητή με μελανιές.Μιλάμε για 75 άτομα!!!

Η πολιτική έχει ευθύνες και όταν σφάλλεις ή αποτυγχάνεις φεύγεις.Ή σε διώχνουν.Δεν είναι δυνατόν σε μία χώρα που έχει καεί το 2% της εκτασής της να μην φταίει κανείς!Γαλάζια και κίτρινα και πράσινα κεφάλια πρέπει να κοπούν.Η κομματοκρατία πρέπει να αντικατασταθεί από την αξιοκρατία.Αλλιώς θα ακούμε αυτές τις μαλακίες που είπε ο Πολυδώρας και θα γελάμε μέχρι να αρχίσει να γελάει μαζί μας όλος ο κόσμος.Τότε μόνο θα αρχίσουμε να κλαίμε!Για την κατάντια μας ως κράτος και ως έθνος...

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

Ποιός θα κερδίσει από την αλλαγή του άρθρου 24;

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ.Ρουσόπουλος απαντώντας σε σχετικό ερώτημα της «Ε» είπε:

«Μακάρι το άρθρο 24 να είχε προστατεύσει τα δάση, αν ήταν μόνο αυτό που θα μπορούσε να προστατεύσει τα δάση.Διότι τα δάση δεν προστατεύονται μόνο με τη βούληση του συνταγματικού νομοθέτη, ούτε με τη βούληση του νομοθέτη. Υπάρχει μία σειρά διαδικασιών. Αλλες διαδικασίες που δυστυχώς μπαίνουν σε αγκυλώσεις και τελικά αποδεικνύεται ότι είναι εις βάρος και άλλες όχι».

Ωραία αφού το άρθρο 24 δεν βοήθησε στην κατάσβεση των δασών,ας το αλλάξουμε κ.Ρουσσόπουλε;Να μπορούμε να χτίζουμε πιό άνετα στα δάση και να νομιμοποιήσουμε συνταγματικά τα αυθαίρετα μέσα σε ημιδασικές περιοχές οι οποίες με τις αεροφωτογραφίες του 1949,ήταν δάση.Ρεαλιστικό αλλά καθόλου περιβαλλοντικό.

Έχετε δίκιο ότι τα δάση δεν προστατεύονται από το Σύνταγμα ή τους βουλευτές.Πρέπει να προστατεύονται από τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας(βλ. Πυροσβεστική με 3500 κενές θέσεις,έλλειψη οχημάτων),από τις τοπικές διοικήσεις(πράσινες νομαρχίες και γαλάζιοι δήμοι) αλλά κυρίως από αυτούς που είναι οι πραγματικοί προστάτες αυτού του τόπου και του Συντάγματος,όλους εμάς δηλαδή.

Οι δικοί σας προστάτες ,κύριοι βουλευτές, δεν προστατεύουν την χώρα μας αλλά τα συμφέροντά σας και τα συμφεροντά τους.Είστε πουλημένοι αλλά αυτό δεν μας αφαιρεί το δικαίωμα στην αντίσταση σε αυτούς τους λαμόγιους και μέσα από το Σύνταγμα,του οποίου η τύχη έχει εναποτεθεί στην δημοκρατική μας συνείδηση κι όχι στην κομματική μας ταυτότητα.

Ακόμα και τώρα καίνε οι φωτιές στην Αρκαδία 9 μέρες μετά,αλλά σαν κυβέρνηση δεν μπορείτε να αποσύρετε την υποστήριξή σας στην αλλαγή του άρθρου 24.Ενός άρθρου με την αλλαγή του οποίου δεν συμφωνούν ακόμα και ηγετικά στελέχη της παραταξής σας.Τι περιμένετε λοιπόν;Να καεί όλη η Ελλάδα για να διακυρήξετε την μη αλλαγή του άρθρου 24,με την οποία ως γνωστόν διαφωνούν πολλοί επιστήμονες,οικολογικές ομάδες,ΜΚΟ και πολλές οργανώσεις πολιτών;

Έστω και τώρα ως προεκλογική εξαγγελία κάντε το αυτό.Αν θέλετε να δείξετε ότι αυτά τα λόγια του κ.Καραμανλή στου Μπαιρακτάρη, θα τα κάνετε πράξη στην δεύτερη τετραετία...

Το άρθρο 24 είναι μία πρόκληση στα συμφέροντα ολίγων,η αλλαγή του μια πρόκληση στα συμφέροντα του ελληνικού λαού και της ελληνικής γης!Για αυτό και συνεχείς προ-αναθεωρητικές κυβερνήσεις το έχουν συνέχεια ως στόχο.Γιατί αντιστέκεται στα συμφέροντα των οικοπεδοφάγων και των καταπατητών(μικρών και μεγάλων).

Όταν η τηλεόραση αντικαθιστά το κράτος

Όσο τραγικά οργανωμένη και να είναι μια υπηρεσία ενός κράτους δεν πάυει να έχει μία στοιχειώδη οργάνωση,δεν πάυει να έχει κάποια σχέδια αντιμετώπισης κάποιον καταστάσεων. Μπορώ να δεχτώ ό,τι η ελληνική πυροσβεστική υπηρεσία δεν είναι η αρτιότερα οργανωμένη του κόσμου. Αν θέλετε για την ευκολία της κουβέντας μπορώ να δεχτώ και ό,τι είναι η χειρότερη. Μπορώ επίσης να δεχτώ ό,τι οι αξιωματικοί της και γενικότερα οι προιστάμενοι της βρίσκονται εκεί όχι λόγω των ικανοτήτων τους αλλά εξαιτίας κάποιου πολιτικού ρουσφετιού. Αυτό που δεν μπορώ όμως να δεχτώ είναι η αντικατάσταση κάποιας υπηρεσίας απο τους τηλεοπτικούς αστέρες και την τηλεόραση.

Τα τηλεοπτικά δελτία στον βωμό της τηλεθέασης και του εντυπωσιασμού για άλλη μια φορά θυσίασαν τα πάντα. Θεωρώντας προφανώς τους εατούς τους καταλληλότερους και άριστους γνώστες της στρατηγικής της δασοπυρόσβεσης και κρίνοντας ότι η κατάσταση είχε ξεφύγει από τον έλεγχο των αρμόδιων υπηρεσιών, βλέποντας τον επερχόμενο κίνδυνο ενήργησαν ως άλλο Παπαδόπουλος και επειδή ''η χώρα διεήρχετο μίαν κρίσην ανζητούσα διέξοδον εξ ενός αδιεξόδου'' αποφάσισαν αυτοβούλος να δράσουν για την σωτηρία του έθνους αλλά πάνω και περισσότερο απ' όλα για για να τρελλάνουν τα μηχανάκια της agb.

Έτσι για άλλη μια φορά είδαμε δημοσιογράφους να οργανώνουν σχέδια διαφυγής, να δίνουν εντολές σχετικά με το πως θα έπρεπε να κινηθούν τα οχήματα της πυροσβεστικής, να κατευθύνουν άσχετα άτομα στις φλεγόμενς περιοχές προκείμένου δήθεν να βοηθήσουν δημιουργώντας κυκλοφοριακό κομφούζιο στις περιοχές δυσκολέυοντας το έργο των ανδρών της πυροσβεστικής. Ακούσαμε άσχετα και αμούστακα δημοσιογραφάκια να αμφισβητούν το έργο ανθρώπων που έχουν εισπνέυσει τόνους στάχτης στη καριέρα τους και να θεωρούν πως αυτοί θα τα έκαναν όλα καλλύτερα.

Αυτοί οι κύριοι θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο ρόλος τους περιορίζεται στην πληροφόρηση και στην κριτική. Εάν έχουν όνειρο ζωής να γίνουν υπερήρωες διάλεξαν λάθος επάγγελμα.

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007

Ασσύμετρες μπούρδες

Το ρητορικό χάρισμα του πρωθυπουργού είναι αναμφισβήτητο. Μέ ένα ωραίο κουστουμάκι, μια λαμπερή γραβάτα, με το μαλλί στην τρίχα και σε ζωντανή σύνδεση με όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα και τα ραδιόφωνα της χώρας, προσθέτοντας λίγο οργή στον τόνο της φωνής και λίγο θυμό στο μάτι η συνταγή έχει μεγάλες πιθανότητες να πετύχει.

Η όλη διαδικασία από μόνη της έχει μια μεγαλοπρέπεια, παραπέμπει σε κάτι μεγάλο, σε κάτι σοβαρό, σε κάτι σημαντικό. ''Διακόπτουμε κυρίες και κύριοι την ροή του προγράμματος για να μεταδόσουμε το διάγγελμα του πρωθυπουργού''. Ο τηλεθεατής τσιμπάει, νιώθει την ανάγκη να ακούσει με προσοχή τον αρχηγό της κυβέρνησης και είναι έτοιμος να αρπάξει το τουφέκι και να ανέβει στο βουνό όταν ακούει για ''ασσύμετρες απειλές'' που έχουν σκοπό τον αφανισμό του έθνους.

Δεν θέλει και πολύ εξάλου, για τον μέσο έλληνα ο εχθρός παραμονεύει παντού και όταν ο κίνδυνος επιβεβαιώνεται από τα χείλη του πρωθυπουργού δεν υπάρχει γι' αυτόν καμμιά αμφιβολία. Οι φωτιές που κατακαίνε τον κόσμο δεν υπάρχουν, οι ευθύνες εξαφανίζονται, οι αδυναμίες κρύβονται, αφού ο σκοπός πλέον είναι η προστασία από την αόρατη απειλή που κυνηγάει να αφανίσει το έθνος. Τα πρόβατα ξαναμπάινουν στο μαντρί, στοιχίζονται πίσω από τον τσομπάνι με τα κεφάλια χαμηλά για να μην τα φάει ο ''ασσύμετρος'' λύκος.

Και όταν οι συζητήσεις για ''ασύμμετρες απειλές'' γίνονται στο καφενείο της γειτονιάς μεταξύ πρέφας και κολτσίνας και μετά από κατανάλωση άφθονης ρετσίνας το πράγμα έχει την χάρη του, έχει την ελληνική του νότα, την καφενειακή του μαγεία. Εξαλου μια κουβέντα του καφενείου ή της ταβέρνας ισχύει ''αυταπόδεικτα''. Οι κουβέντες όμως που ξεστομίζονται από τον πρωθυπουργό δεν έχουν την ίδια ιδιότητα, χρειάζονται αποδείξεις και στοιχεία για να μην χάνουν την σοβαρότητα τους.

Προσοχή κυκλοφορεί ιός!!!

"Εκατοντάδες ιστολόγια που φιλοξενούνται στον δικτυακό τόπο Blogger της Google έχουν μολυνθεί με παραπλανητικούς συνδέσμους για το κατέβασμα κακόβουλου λογισμικού, το οποίο μετατρέπει τους υπολογιστές των αναγνωστών σε «ζόμπι».

Οι χάκερ που βρίσκονται πίσω από την επίθεση μπορούν έτσι να υποκλέψουν προσωπικά δεδομένα ή να χρησιμοποιήσουν τα ζόμπι για να εξαπολύσουν επιθέσεις κατά δικτυακών τόπων.

Η επίθεση, μεταδίδει την Πέμπτη το BBC, έγιναν αντιληπτές στις 27 Αυγούστου από τον ερευνητή Αλεξ Έκελμπερι της εταιρείας Sunbelt Software.

O ειδικός σε θέματα ασφάλειας υπολογιστών δήλωσε ότι παραμένει αδιευκρίνιστο πώς οι παραπλανητικοί σύνδεσμοι δημοσιεύτηκαν στα ιστολόγια. Μία πιθανότητα είναι να δημοσιεύτηκαν από τους χάκερ, που αξιοποίησαν κάποιο κενό ασφάλειας στο λογισμικό του blogger μέσω του οποίου ενημερώνονται τα ιστολόγια. Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι να δημιουργήθηκαν επί τούτου εκατοντάδες «ψεύτικα» ιστολόγια.

Οι χάκερ που κρύβονται πίσω από την επίθεση φέρονται να είναι υπεύθυνοι για μια σειρά επιιθέσεων από τον περασμένο Ιανουάριο, στις οποίες μολύνθηκαν έως και ένα εκατομμύριο υπολογιστές.

Πολλές από τις καταχωρίσεις αναφέρονται σε θέματα της επικαιρότητας.

Οι ίδιοι παραπλανητικοί σύνδεσμοι εμφανίζονται και σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μερικοί από τους τίτλους που πρέπει να θεωρηθούν υποπτοι, όπως τους δημοσιεύει το BBC:

*
are you kidding me? lol
*
Dude dont send that stuff to my home email...
*
Dude your gonna get caught, lol
*
HAHAHAHAHAHA, man your insane!
*
I cant belive you did this
*
LMAO, your crazy man
*
LOL, dude what are you doing
*
man, who filmed this thing?
*
oh man your nutz
*
OMG, what are you thinking"



Πηγή: In.gr

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007

Όταν επανιδρύεται ο εκσυγχρονισμός...


Πριν από 3,5 χρόνια η λέξη «επανίδρυση» χρησιμοποιούταν κατά κόρον από το κυβερνόν κόμμα, για να δώσει την γραμμή πολιτικής δράσης, την ελπίδα της αλλαγής και να διαγράψει το μέλλον της αναπτυξιακής πορείας της Ελλάδας. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ταυτίστηκαν με την εικόνα μιας νέας Ελλάδας, την ανάγκη για αλλαγή κι άφησαν σε δεύτερη μοίρα τις αγωνιώδεις εκκλήσεις για εκσυγχρονισμό και εξέλιξη που τους πρότειναν ως αντιστάθμισμα από την άλλη πλευρά. Αυτό που διερωτώνται οι περισσότεροι στις μέρες μας, λίγο καιρό πριν τις εκλογές είναι αν έκαναν καλά που επέλεξαν το τρένο της «επανίδρυσης» από εκείνο του «εκσυγχρονισμού». Επιπλέον, το μόνο που μπορεί να κριθεί είναι η προσπάθεια επανίδρυσης της Ελλάδας και συγκεκριμένα ο τρόπος με τον οποίο επιχειρήθηκε.

Ήταν κοινό μυστικό πως η Ελλάδα αντιμετώπιζε πολλές δυσκολίες όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση η Ν.Δ. με το μεγαλύτερο πρόβλημα να επικεντρώνεται στην μεγάλη έκταση της κρατικής μηχανής, κοινώς το δημόσιο, τη γραφειοκρατία και τη κρατική παρεμβατικότητα. Ο βασικός στόχος της κυβέρνησης λοιπόν ήταν να αναδιοργανώσει την ελληνική κοινωνία και την αγορά. Όμως, μια κυβέρνηση που πρεσβεύει την επανίδρυση του κράτους, πρέπει πρώτα από όλα να αλλάξει τον τρόπο της Δημόσιας Διοίκησης και να καταρρίψει το μύθο του κατεστημένου μέσα από τα ίδια της τα σπλάχνα. Κάτι τέτοιο όπως έγινε κατανοητό, δεν πραγματοποιήθηκε ούτε στο ελάχιστο. Κάθε κρατικός φορέας, από Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης έως και τις Νομαρχίες διοικούν και διοικούνται χωρίς κανένας να έχει την ευθύνη για τα έργα που αναλαμβάνει.

Το μεγαλύτερο λάθος στην προσέγγιση της επανίδρυσης του κράτους ήταν πως προσπάθησε να κάνει μεταρρυθμίσεις από πάνω προς τα κάτω (top down approach). Αυτό στην πράξη σημαίνει πως κάθε προσπάθεια για μεταρρύθμιση και αλλαγή η οποία δεν αποτελεί κάθετη παρέμβαση τροφοδοτεί τον ήδη υφιστάμενο φαύλο κύκλο και έτσι αποτελεί υπό-βέλτιστη πρακτική. Στην ουσία, και αναφορικά με το διαδικαστικό μέρος των μεταρρυθμίσεων μια προσέγγιση που θα ξεκινούσε από την ενεργό συμμετοχή των ίδιων των φορέων της Δημόσιας Διοίκησης θα ήταν πιο χρήσιμη. Η ανάληψη ευθυνών καθώς και υποχρεώσεων είναι το στοιχείο που απουσίαζε και συνεχίζει να απουσιάζει από τον κρατικό μηχανισμό («δημόσιο»).

Συνοψίζοντας λοιπόν, χωρίς τις βαθιές τομές στον ήδη υπάρχοντα προβληματικό δημόσιο τομέα είναι σαν να προσπαθείς να «επανιδρύσεις τον εκσυγχρονισμο»...

Πάρε κόσμε!Λεφτά και μούντζες!

Για άλλη μιά φορά δείξαμε ποιοί είμαστε και ποιοί είναι αυτοί που μας κυβερνούν.

Ο Πρωθυπουργός μετά από 3 χρονιές πυρκαγιών και πυροπαθών αποφάσισε φέτος(και 20 μέρες πριν τις εκλογές)να παρακάμψει την γραφειοκρατία και να ελευθερώσει την οικονομική βοήθεια προς τους πυροπαθείς της Πελοποννήσου και της Εύβοιας.Πως το κατάφερε αυτό;Με μιά απλή υπογραφή και μια ταυτότητα!Έτσι ο καθένας μπορεί ακόμα κι αν δεν έχει πάθει τίποτα να πάρει λεφτά.

Και μετά λέει ο κ.Αλογοσκούφης ότι όποιος δεν τα δικαιούται θα του τα ξαναπάρουν πίσω...ναι καλά!Κι ακόμα να τους τα πάρουν με τα νομικά και λοιπά έξοδα ίσως να μπούμε κι άλλο "μέσα".Και καλά η κυβέρνηση θέλει να επανεκλεγεί όπως κάθε κυβέρνηση που λειτουργεί πελατειακά(εδώ και 180 χρόνια).Οι άνθρωποι όμως;

Δείξαν γιατί δεν υπάρχει αλληλεγγύη και ομοψυχία ακόμα κι αν καεί όλη η Ελλάδα.Πώς;Με το να πάνε από τις άλλες περιοχές για να απαιτήσουν την βοήθεια.Έτσι όπως αναφέρει το BBC 24εκ. ευρώ εκταμιεύτηκαν για 7.500 ανθρώπους.Και κάτι άλλο.Ενώ κανείς δεν πρέπει ,που έχει πραγματικά πληγεί χάνοντας τυχόν λεφτά που είχε στην φωτιά, να μην πάρει το επίδομα,γιατί πήγαν όλοι την 1η μέρα;Τόση βιασύνη μην χαθεί το επίδομα;Λίγο πολύ σαν να στρώσανε μπουφέ κι ορμήσαμε όλοι μαζί....ε συνέλληνες;

Ελπίζω πάντως για μια φορά να φτάσει σε αυτούς που την χρειάζονται και να χρησιμοποιηθεί καταλλήλως η κρατική βοήθεια,έστω και προεκλογικά βεβιασμένη,ακόμα και με τα λιγουρολαμόγια που είναι ανάμεσά μας...

Αυτοδυναμία ή ΤΑΝΚΣ

Το παιχνίδι είναι στημένο και από πριν ξεπουλημένο λέει σε ένα τραγούδι του ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Ένα τραγουδάκι που ταιριάζει γάντι στην περίπτωση μας. Το κόλπο είναι γνωστό και έχει εφαρμοστεί με απόλυτη επιτυχία κατά το παρελθόν άπειρες φορές. Βλέποντας τον ''κίνδυνο'' μιας μη αυτοδύναμης κυβέρνησης, τα μεγάλα κόμματα εφαρμόζουν και τα μεγάλα κόλπα.

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις ότι λένε ψέματα, σίγουρα όμως δεν λένε και όλη την αλήθεια, λένε την μισή αλήθεια με αποκλειστικό σκοπό να δημιουργήσουνε αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες.

Από τα καθοδηγούμενα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ήδη το παραμύθι άρχισε να πλασάρεται και το παιχίδι άρχισε να ξαναστήνεται με τους όρους των μεγάλων κομμάτων. ''Κίνδυνος αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνσησης λόγω της αύξησης της δύναμης των μικρών κομμάτων'', είναι το σλόγκαν των τελευταίων ημερών. Μόνο που ξεχνάνε μια λέξη στην πρόταση τους που αλλάζει όλο το νόημα του παραμυθιού τους. Η σωστή πρόταση θα ήτανε κύριοι ''Κίνδυνος αδυναμίας σχηματισμού ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗΣ κυβέρνσησης λόγω της αύξησης της δύναμης των μικρών κομμάτων''.

Θα μου πείς τώρα για μια λεξούλά θα χαλάσουμε τις καρδιές μας;Έλα όμως που αυτή η πουτάνα η λεξούλα αλλάζει όλο το νόημα, βλέπεις η ριμάδα η γλώσσα μας το έχει αυτο το χαρακτηριστικό.

Και για να ξηγιόμαστε μια και καλή κύριοι των μεγάλων κομμάτων και των μέσων μαζικής εξημέρωσης, το παραμυθάκι είναι παλιό και δεν θα το ξαναφάμε. Πέρασαν οι εποχές που λεηλατούσατε τις ψήφους των μικρών κομμάτων θέτοντας ψευτοδιλήματα στον λαό και εκφοβίζοντας των μιλώντας περί δήθεν ακυβερνησίας του κράτους και αναρχίας σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησησης. Δόξα τον Θεό έχουμε μάτια και βλέπουμε τα χα'ί'ρια μας τόσα χρόνια με τις αυτοδύναμες κυβερνήσης σας και επίσης βλέπουμε και την πρόοδο άλλων κρατών που εδώ και χρόνια προχωράνε στον δρόμο της προόδου με κυβερνήσεις συνασπισμού κομμάτων.

Κανένα κράτος δεν καταστράφηκε, κανένα κράτος δεν διαλύθηκε, κανένα κράτος δεν καττέρευσε και κανένα κράτος δεν παραδόθηκε στην αναρχία επειδή ο λαός του αποφάσισε πως μια κυβέρνηση συνεργασίας είναι προτιμότερη από μια κυβέρνηση υμετέρων.

Αυτή την φορά δεν πρέπει κανείς μας να πέσει στην ίδια παγίδα, η ενίσχυση των μικρών κομμάτων (δεξιών, κεντρώων, αριστερών) είναι επιβεβλημένη εάν πραγματικά θέλουμε η αγανάκτηση μας να αγκίξει και να ταρακουνήσει τους υπεύθυνους.