Πες μου τον Λούλη σου, να σου πω ποιός είσαι

Mε την πετσέτα στην πλάτη και το αντηλιακό στην ξαπλώστρα είναι καλύτερα. Ο λουόμενος έχει άλλες προτεραιότητες από το να σκέφτεται τι ακριβώς γίνεται στις εκλογές-εξπρές. Αλλωστε, σήμερα η πολιτική δεν είναι δουλειά των πολιτικών, όπως ίσως παλιότερα. Είναι δουλειά των επικοινωνιολόγων. Αυτοί είναι σαν τους κατασκευαστές πλυντηρίων. Ξέρουν... Είσαι αρχηγός μεγάλου κόμματος; Τι να τους κάνεις τους πολιτικούς συνεργάτες, τα κομματικά προγράμματα; Σου χρειάζονται δύο-τρεις καλοσπουδαγμένοι επικοινωνιολόγοι, κατά προτίμηση στην Αμερική. Αυτοί θα σου πουν το πότε και το πώς. Τα πολιτικά προγράμματα είναι πια ξεπερασμένα, πάνω-κάτω όλοι τα ίδια λένε. Τουλάχιστον αυτοί που διεκδικούν την εξουσία. Οι εκλογές είναι ένα σόου. Τα κόμματα, αντί για το μυαλό του πολίτη, απευθύνονται στο αυτί και στο μάτι. Ενα εντυπωσιακό ντεκόρ είναι ό,τι χρειάζεται. Από εδώ ο πολιτικός αρχηγός, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, δίπλα του η καλοβαλμένη σύζυγος (να παραπέμπει το πράγμα στην οικογένεια) και από κάτω το αλαλάζον πλήθος. Πράσινες ή γαλάζιες, οι σημαίες είναι πάντα πλαστικές. Στις μέρες μας πολιτικά συνθήματα και φαγητά είναι όλα σε πλαστική συσκευασία. Νομίζεις ότι επιλέγεις. Στην ουσία τρως πάντα μια απ’ τα ίδια και αλλάζεις απλώς τη συσκευασία. Η επιδίωξη είναι μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου οι πολίτες να καταναλώσουν συνθήματα, εξυπνακίστικες ατάκες, φωτεινά χαμόγελα και ανώδυνες υποσχέσεις. Αντε να γίνει και ένας διαγωνισμός για το ποιος είναι λιγότερο διεφθαρμένος και λιγότερο κλέφτης. Το 80% της δουλειάς θα γίνει από την τηλεόραση. Οι μεγάλες συγκεντρώσεις από την τηλεόραση θα γίνονται. Αν μάλιστα τύχει κανείς και είναι ανυποψίαστος, εύκολα θα νομίσει ότι ο Νίκος Κακαουνάκης πολιτεύεται στη Β' Αθήνας και η Ζέτα Μακρή παρουσιάζει το δελτίο ειδήσεων. Ολα αυτά θα ανακατωθούν δυνατά για να επιλέξει τελικά ο πολίτης ή τον Γιάννη ή τον Γιαννάκη. Η προσπάθεια θα γίνει για να πειστούμε ότι δεν έχουμε να διαλέξουμε τίποτε άλλο παρά ανάμεσα στα παρακάτω.

• Ποιο είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο; Του χρηματιστηρίου επί ΠΑΣΟΚ ή των ομολόγων επί Νέας Δημοκρατίας;
• Το ξύλο στους συνταξιούχους επί ΠΑΣΟΚ ή οι απαγωγές των Πακιστανών επί Νέας Δημοκρατίας;
• Η πυρκαγιά που κατέστρεψε το δάσος της Πεντέλης επί ΠΑΣΟΚ ή η πυρκαγιά που κατέστρεψε την Πάρνηθα επί Νέας Δημοκρατίας;
• Η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ επί ΠΑΣΟΚ ή η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ επί Νέας Δημοκρατίας;
• Το 3,1% του προϋπολογισμού για την παιδεία επί ΠΑΣΟΚ ή το 3,1% του προϋπολογισμού για την παιδεία επί Νέας Δημοκρατίας;
• Το σύστημα διαπλοκής επί ΠΑΣΟΚ ή οι «κουμπάροι» της Νέας Δημοκρατίας;
Είναι να λυγίζει κανείς μπροστά στο βάρος των «αμείλικτων» ερωτημάτων. Είναι να βάζει τα γέλια με τους χαμαιλέοντες της εξουσίας. Αυτούς που παραδίδουν ψυχή, σώμα και αξιοπρέπεια, που υμνολογούν από το πρωί μέχρι το βράδυ τον μεγάλο αρχηγό για να τους στριμώξει στη λίστα των υποψήφιων βουλευτών, ώστε να έχουν αύριο-μεθαύριο το προνόμιο να σηκώνουν σαν στρατιωτάκια το χέρι τους και να ψηφίζουν αδιαμαρτύρητα.

Οι σοφοί επικοινωνιολόγοι που τα ξέρουν όλα αυτά συμβούλεψαν τον πρωθυπουργό να κάνει τις εκλογές όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Με άλλα λόγια, του είπαν ότι όσο καθυστερεί να τις κάνει τόσο πιο πιθανό είναι να τις χάσει. Ετσι, λοιπόν, δεν αποκλείεται εκείνη την ώρα ο Σκουντής με τον Χατζηγεωργίου, περιγράφοντας τον τελικό του Ευρωμπάσκετ, να κάνουν μεγαλύτερες θεαματικότητες απ' ό,τι ο Χατζηνικολάου και η Τρέμη. Αυτό ούτε που θα στενοχωρήσει τους σοφούς επικοινωνιολόγους.

Γι' αυτούς όσο πιο αποβλακωμένος είναι ο πολίτης τόσο πιο πιθανό είναι να ψηφίσει τα κόμματα της εξουσίας. Τις εκλογές-εξπρές της 16ης Σεπτεμβρίου θα κερδίσει αυτός που διάλεξε και πληρώνει τους καλύτερους επικοινωνιολόγους. Είναι προσβλητικό για τους Ελληνες πολίτες. Στο χέρι μας είναι να διαμορφώσουμε ένα τέτοιο εκλογικό αποτέλεσμα που αύριο-μεθαύριο θα τους οδηγήσει στα πρόθυρα της ανεργίας.

Γιώργος Χελάκης
Sportday 19/09